โทมัส พิดค็อก : “ผมอยากเป็นนักปั่นที่ดีที่สุดในโลก”

“โทมัส พิดค็อก” นักปั่นจักรยานที่ถูกพูดถึงมากที่สุดของวงการในปัจจุบัน หนุ่มชาวอังกฤษวัย 24 ปี แสดงให้เห็นถึงความสามารถหลากหลายชนิด ไม่ว่าจะเป็น ประเภทไซโครครอส (Cyclo-cross) ประเภทเสือภูเขา (Mountain biking) และ ประเภทถนน (Road Cycling) เรียกได้ว่า เป็นนักกีฬาที่ครบเครื่องจริงๆ 

ซึ่งอีกไม่นาน เขาจะได้ป้องกันแชมป์โอลิมปิก ที่ประเทศฝรั่งเศส ในจักรยานเสือภูเขา ประเภทครอสคันทรี ถือเป็นภารกิจที่ยิ่งใหญ่มาก 
 

ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย

โทมัส พิดค็อก เกิดที่เมืองลีดส์ ประเทศอังกฤษ อยู่ในครอบครัวที่หลงรักจักรยานอย่างสุดหัวใจ โดยมี โจ น้องชาย ที่เป็นนักปั่นเช่นกัน เค้ารู้จัก และ เริ่มต้นขี่ตอนอายุ 3 ขวบ ก่อนจะตกหลุมรักมันอย่างรวดเร็ว 

เมื่ออายุเพียง 7 ปี ได้สัมผัสประสบการณ์ เข้าร่วมการแข่งขันเป็นครั้งแรก ที่สนามแข่งคาสเซิล คอมบ์ ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศอังกฤษ 

และจากความสามารถของ พิดค็อก เริ่มเปล่งประกายฉายแสงมากขึ้น คุณพ่อ คุณแม่ จึงส่งลูกชายไปแข่งในเวทีระดับชาติ ซึ่งความสำเร็จก็เกิดขึ้นทันทีตอนอายุ 14 ปี ด้วยการคว้าแชมป์รายการ “บริติช เนชั่นแนล ยูธ โรด ซีรีส์” ที่สการ์โบโรห์   

พิดค็อก ยังท็อปฟอร์มต่อเนื่อง คว้าแชมป์โลกรุ่นจูเนียร์ จักรยาน “UCI Cyclo-cross World Championships” ปี 2017 พร้อมได้รับฉายาว่า “มินิ-ซากัน” (มาจากชื่อ ปีเตอร์ ซากัน อดีตแชมป์โลก 3 สมัย ชาวสโลวาเกีย) 

ก่อนจะขยับไปเล่นระดับซีเนียร์ คว้าแชมป์จักรยาน “UCI Under-23 Cyclo-cross World Cup” 2 สมัยติดต่อกันปี 2017-2018 และ 2018-2019 รวมทั้งแชมป์ “UEC European Cyclo-cross Championships” ปี 2018 

จากเหรียญทองโอลิมปิก สู่ ความสำเร็จขั้นสุด

ความสามารถอันโดดเด่น ทำให้เขาได้เซ็นสัญญากับทีม อีเนออส เกรนาเดียร์ส (Ineos Grenadiers) ช่วงต้นปี 2021 พร้อมกับร่วมงานบรรดานักปั่นชาวอังกฤษ ไม่ว่าจะเป็น อดัม เยตส์, เกอเรนท์ โธมัส และ อีธาน เฮย์เตอร์ 

เดือนเมษายนปี 2021 พิดค็อก คว้าแชมป์รายการ “De Brabantse Pijl” ที่เบลเยียม ต่อด้วยคว้าอันดับ 2 “Amstel Gold Race” ที่เนเธอร์แลนด์ รวมถึงสร้างประวัติศาสตร์คว้าเหรียญทองโอลิมปิกให้กับทีมสหราชอาณาจักร ที่กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น จากจักรยานเสือภูเขา ประเภทครอสคันทรี ทั้งที่ก่อนหน้านี้เจ้าตัวประสบอุบัติเหตุ กระดูกไหปลาร้าหักระหว่างการฝึกซ้อม

“ผมรู้ตัวดีว่า ผมไม่ได้ทำการแข่งขัน ตามที่วางแผนไว้ ก่อนเกิดอุบัติเหตุ (กระดูกไหปลาร้าหัก)”

“มันเป็นการเตรียมตัวที่ถูกขัดจังหวะมาก ดังนั้นผมสามารถลงแข่งโดยที่รู้ว่าพยายามอย่างเต็มที่เพื่อเตรียมตัว ผมหมายถึงว่า มันอาจไม่ดีเท่าที่ควร แต่ถ้าผมรู้ มันไม่มีอะไรต้องปิดบังจริงๆ ไม่ต้องเสียใจ”  

“การแข่งขันโอลิมปิกอยู่เหนือกีฬาใดๆ คุณแข่งขันเป็นตัวแทนของประเทศ ทุกคนในชาติจะอยู่เคียงข้างคุณ ไม่ว่าพวกเขาจะชอบกีฬาอะไรก็ตาม มันคือความภูมิใจในชาติ ช่างน่าเหลือเชื่อจริงๆ” นักปั่นจากสหราชอาณาจักร ให้สัมภาษณ์

เข้าสู่ปี 2022 เขาได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์จักรวรรดิบริติช (Member of the Order of the British Empire) สำหรับผลงานโดดเด่นในการปั่นจักรยาน ก่อนจะสร้างชื่ออีกครั้ง ด้วยการคว้าแชมป์จักรยานทางไกลที่มีชื่อเสียงที่สุดในโลก “ตูร์ เดอ ฟรองซ์” สเตจที่ 12 (เส้นทางจาก ไบรอันคอน ถึง เอลเพอ ดูเอส รวมระยะทาง 165.5 กิโลเมตร) 

นักปั่นเอนกประสงค์ หรือ นักปั่นเฉพาะทาง? 

ครั้งหนึ่งเขาเคยถูกถามว่า ระหว่าง นักปั่นเอนกประสงค์ หรือ นักปั่นเฉพาะทาง จะเลือกกลุ่มใด? 

“สำหรับข้อเสียของนักปั่นเอนกประสงค์ อาจเป็นทักษะทางเทคนิคล้วนๆ มันเป็นสิ่งเล็กๆน้อยๆ จากนั้นคุณมีข้อได้เปรียบเรื่องความสามารถทางกายภาพที่สูงขึ้นบนท้องถนนครับ” 

“นักปั่นจักรยานเสือภูเขา พวกเขามีทักษะ และ ความสามารถทางกายภาพอย่างแน่นอน อีกทั้งสามารถเปลี่ยนไปปั่นประเภทอื่นๆได้ ในขณะที่นักปั่นประเภทถนน อาจไม่ต้องมีทักษะมากนัก” 

“นักปั่นประเภทลู่ ก็ไม่จำเป็นต้องมีทักษะเช่นกัน ส่วนนักปั่นประเภท BMX มีทักษะ แต่ไม่ใช่เรื่องความอดทน ดังนั้นผมขอเลือกนักปั่นเสือภูเขา”

อาหารสุดแสนเรียบง่าย

หลายคนคงตั้งคำถามคล้ายๆกับผู้เขียนว่า โทมัส พิดค็อก กินอาหารอะไรถึงประสบความสำเร็จ? และนี่คือสิ่งที่เจ้าตัวเปิดเผยเกี่ยวกับอาหารในวันฝึกซ้อม

“มื้อเช้าของผม พื้นฐานแล้วก็เหมือนกับทุกวันฝึกซ้อมนั่นแหละ ผมกินโจ๊กข้าวโอ๊ต 105-120 กรัม และ ไข่เจียว กับ อะโวคาโดครึ่งลูก จบด้วย แซลมอนรมควัน”

“มื้อกลางวัน เป็นพาสต้า หรือ ข้าว กับ โปรตีน และ ผัก ส่วนมื้อเย็นก็เหมือนกัน คาร์โบไฮเดรต โปรตีน และ ผักเยอะๆ ทำให้มันง่ายที่สุด!” 

“สำหรับอาหารว่าง ผมนี่กินเค้กข้าวเยอะมากในช่วง 2-3 ปีที่ผ่านมา มันโอเคเลยเพราะแคลอรี่ไม่เยอะมาก แต่คุณสามารถกินได้เยอะๆด้วย ถ้าต้องการนะ”

“ตอนปั่นจักรยาน ส่วนใหญ่จะกินขนมแท่ง, กล้วย และ บางครั้ง ก็จะทำเค้กข้าวโอรีโอ ผมพยายามกินทุกๆ 20 นาที ถึง 1 ชั่วโมง ขึ้นอยู่กับการฝึกซ้อม ผมแทบจะไม่กินเจลเพิ่มพลังงานเลยนะ ผมจะเก็บไว้กินช่วงแข่ง”

เป้าหมายของผม “เป็นนักปั่นดีที่สุดในโลก”

ย้อนกลับไปโอลิมปิก 2012 ที่กรุงลอนดอน พิดค็อก เป็นเพียงแค่ผู้ชม สำหรับการแข่งขันจักรยานประเภทถนนที่บ็อกซ์ ฮิลล์ แต่ตอนนี้ พิดค็อก เป็นส่วนหนึ่งของมหกรรมกีฬาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก

โทมัส พิดค็อก เปิดใจหลังการเดินทางไปแข่งโอลิมปิกครั้งแรก ที่ญี่ปุ่นว่า “มันไกลที่สุดเท่าที่ผมเคยไปจากบ้าน” 

“ในสหราชอาณาจักร หรือประเทศของใครก็ตาม ทุกคนสนใจว่าประเทศจะคว้าเหรียญอะไร และเป็นที่ยอมรับมากขึ้นสำหรับทุกคนที่เป็นคอกีฬา ไม่ใช่แค่คนที่เป็นแฟนกีฬาของคุณ โดยเฉพาะจักรยานเสือภูเขา”

มีนักข่าวจาก Olympic Channel เคยถามเขาว่า “โทมัส นายกำลังแสดงศักยภาพมากมาย ในประเภทต่างๆ (ไซโครครอส, จักรยานเสือภูเขา และ จักรยานถนน) แต่ความฝันของคุณเมื่อเริ่มปั่นจักรยาน คืออะไรล่ะ?”

พิดค็อก ตอบนักข่าวกลับไป “ผมอยากเป็นนักปั่นที่ดีที่สุดในโลก ผมอยากเป็นแบบ ปีเตอร์ ซากัน นักปั่นประเภทถนนที่เก่งที่สุดในโลก ผมอยากเป็นที่รู้จักแบบนั้น เป็นชื่อที่ทุกบ้านรู้จัก นั่นคือสิ่งที่ผมต้องการจะทำ”

"ผมไม่ได้ต้องการชนะอะไรเป็นพิเศษ ผมแค่ต้องการเป็นคนที่ดีที่สุดครับ"

ภารกิจป้องกันแชมป์ที่ปารีส

เจ้าของแชมป์โลก ประเภทไซโครครอส 1 สมัย ปี 2022 และ เสือภูเขา 1 สมัย ปี 2023 เตรียมตัวป้องกันแชมป์โอลิมปิก ที่กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส โดยครั้งนี้จะลงแข่งขัน 2 ประเภท ได้แก่ ประเภทถนน และ เสือภูเขา ประเภทครอสคันทรี

“ใช่เลย มันคือเป้าหมายการป้องกันแชมป์ (โอลิมปิก)” พิดค็อก วัย 24 ปี เริ่มกล่าว “ในประเทศนี้ คุณกลายเป็นแชมป์โอลิมปิก แต่หากคุณชนะ 2 ครั้ง มันจะเป็นการสร้างตำนานของกีฬาชนิดนี้”

“ผมจะไปโอลิมปิก โดยมีเป้าหมายแค่เหรียญสีเดียวเท่านั้น หากไม่ใช่เหรียญนั้น ก็คงไม่ประสบความสำเร็จ”

“แชมป์โอลิมปิก เป็นความสำเร็จสูงสุด คุณรู้มั้ยว่ามันเป็นการแข่งขันที่มีคนดูเยอะกว่ารายการอื่นๆ”

“มันให้ความรู้สึกยิ่งใหญ่กว่าการปั่นจักรยาน และ นั่นเป็นความรู้สึกที่ผมเคยสัมผัสได้แค่ในโอลิมปิกเท่านั้น”