stadium

ย้อนรอยโอลิมปิกเกมส์ “ตบลูกยางชายหาด”

12 กรกฎาคม 2564

การแข่งขันวอลเลย์บอลชายหาด อาจไม่เป็นที่นิยมมากนักในกลุ่มแฟนกีฬาชาวไทย เพราะว่าที่ผ่านมาผลงานของ “ทีมชายหาดไทย” อาจไม่โดดเด่นมากนัก พวกเขาจึงไม่ค่อยได้รับความสนใจเท่าที่ควรเมื่อเทียบกับ “วอลเลย์บอลในร่ม” ทั้งที่ความจริงแล้ว “ตบสาวชายหาดไทย” เคยคว้าแชมป์ “เอเชียนเกมส์” มาครองได้สำเร็จ ซึ่งนับเป็นความสำเร็จสูงสุดของ สมาคมกีฬาวอลเลย์บอลฯ ที่เคยทำได้ในทัวร์นาเมนต์ “เอเชียนเกมส์” อีกด้วย

 

อย่างไรก็ตาม วอลเลย์บอลชายหาด กลับเป็นที่นิยมอย่างแพร่หลายในต่างประเทศ ไม่ว่าจะเป็น สหรัฐอเมริกา, บราซิล รวมทั้งอีกหลายๆชาติในยุโรป โดยในแต่ละปี สหพันธ์วอลเลย์บอลนานาชาติ จะจัดการแข่งขันรายการต่างๆมากมายทั่วโลก รวมแล้วเกือบ 50 ทัวร์นาเมนต์ต่อปี ซึ่งเงินรางวัลและคะแนนสะสมจะแตกต่างกันไปตามขนาดทัวร์นาเมนต์(1ดาว – 5ดาว)

 

ในการแข่งขัน “โอลิมปิกเกมส์” จะมีทีมร่วมชิงชัยทั้งหมดประเภทละ 24 ทีม มาจากทั้ง รอบคัดเลือกโซนต่างๆ, อันดับโลก, เจ้าภาพ และ แชมป์โลก โดยแต่ละชาติจะสามารถเข้าร่วมแข่งขัน “รอบสุดท้าย” ได้มากที่สุดเพียงแค่ 2 ทีมเท่านั้น 

 

 

รอคอยนาน 32 ปี กว่าจะมีชายหาด

 

ความจริงแล้วในประวัติศาสตร์ “วอลเลย์บอลชายหาด” เริ่มต้นขึ้นครั้งแรกเมื่อปี 1915 ซึ่งเกิดตามหลัง “วอลเลย์บอลในร่ม” เพียงแค่ประมาณ 20 ปีเท่านั้น แต่ว่าในการแข่งขัน “โอลิมปิกฯ” กลับต้องรอนานถึง 32 ปี นับตั้งแต่ “วอลเลย์บอลในร่ม” เริ่มต้นขึ้นเมื่อปี 1964 ที่กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น โดยฝ่ายจัดการแข่งขันฯ ได้บรรจุ “วอลเลย์บอลชายหาด” เข้าเป็นอีกหนึ่งชนิดกีฬาของทัวร์นาเมนต์ เมื่อปี 1996 ที่เมืองแอตแลนต้า ประเทศสหรัฐอเมริกา

 

“ขาประจำ” ที่ตีตั๋วผ่านเข้าสู่รอบสุดท้าย “โอลิมปิกฯ” ได้บ่อยที่สุดไม่ใช่ใครที่ไหน นั่นก็คือ 2 มหาอำนาจแห่งวงการอย่าง สหรัฐอเมริกา และ บราซิล รวมทั้ง เยอรมัน โดยทั้ง 3 ชาติที่กล่าวมา สามารถผ่านเข้าสู่รอบสุดท้าย “โอลิมปิกฯ” ได้ครบทั้ง 6 ครั้งทั้งประเภททีมหญิงและทีมชาย ส่วนชาติอื่นๆที่ถือว่าทำผลงานได้ดีเช่นกันแต่จะเป็นแค่ประเภทใดประเภทหนึ่งเท่านั้น คือ ทีมชายของสเปน ที่ผ่านเข้าสู่รอบสุดท้ายได้ทั้งหมด 6 ครั้ง หรือ ทีมหญิงของออสเตรเลีย และ ทีมหญิงของเนเธอร์แลนด์ ที่ผ่านเข้าสู่รอบสุดท้ายได้ครบทุก ครั้งเช่นกัน 

 

 

คาร์ช คิราย นักกีฬาเพียงคนเดียวในประวัติศาสตร์ “โอลิมปิก” คว้าแชมป์ทั้ง “วอลเลย์บอลในร่ม” และ “วอลเลย์บอลชายหาด”

 

สหรัฐฯ “เจ้าเหรียญทอง” ตบชายหาด “อลป.”

 

แน่นอนว่า สหรัฐอเมริกา คือประเทศที่นิยมกีฬา “วอลเลย์บอลชายหาด” กันอย่างแพร่หลาย จึงไม่น่าแปลกใจที่พวกเขาจะเป็นทีมที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดใน “โอลิมปิกฯ” โดยทั้งประเภททีมชายและทีมหญิง “ตบมะกัน” สามารถคว้าแชมป์มาครองรวมกันได้ถึง 6 สมัย แบ่งเป็น ประเภททีมหญิง 3 สมัย(2004, 2008, 2012) และประเภททีมชาย 3 สมัย(1996, 2000, 2008)

 

 มิสตี้ เมย์ และ เคอร์รี่ วอลช์ 2 ดาวตบสาวสหรัฐฯ คือ คู่แรก และ คู่เดียว ในประวัติศาสตร์ “โอลิมปิกฯ” ที่สามารถคว้าแชมป์มาครองได้สูงสุดถึง 3 สมัย และยังเป็นการครองแชมป์แบบต่อเนื่อง 3 สมัยติดต่อกัน ส่วนประเภททีมชาย “หนุ่มสหรัฐฯ” คว้าแชมป์มาครองได้ 3 สมัยก็จริง แต่ว่าทั้ง 3 ครั้งไม่ใช่นักกีฬาคู่เดิมเลย โดยคนที่ได้รับการยกย่องมากที่สุดคือ “ตำนานนักวอลเลย์บอล” คาร์ช คิราย ซึ่งเป็นนักกีฬาเพียงคนเดียวในประวัติศาสตร์ของ “โอลิมปิกฯ” ที่สามารถคว้าแชมป์มาครองได้ทั้ง “วอลเลย์บอลในร่ม” และ “วอลเลย์บอลชายหาด” โดยปัจจุบัน เจ้าตัว ทำหน้าที่เป็น ผู้ฝึกสอนทีมวอลเลย์บอลในร่มหญิงสหรัฐฯ ชุดล่าแชมป์ “โตเกียวเกมส์” 

 

 

คาร์ช คิราย บทบาทผู้ฝึกสอนทีมวอลเลย์บอลในร่มหญิงสหรัฐฯ ชุดล่าแชมป์ “โตเกียวเกมส์” 
มิสตี้ เมย์ และ เคอร์รี่ วอลช์ 2 ดาวตบสาวสหรัฐคู่เดียว ในประวัติศาสตร์ “โอลิมปิกฯ” ที่คว้าแชมป์ 3 สมัย

 

ขณะที่ บราซิล เป็นอีกหนึ่งชาติที่มีผลงานอยู่ในระดับแนวหน้าของโลก แต่ว่าพวกเขากลับไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควรในการแข่งขัน “โอลิมปิกฯ” โดยนับถึงปัจจุบัน บราซิล เคยคว้าแชมป์มาครองได้เพียงแค่ 3 ครั้งเท่านั้น แบ่งเป็น ทีมชาย 2 ครั้ง(2004, 2016) และ ทีมหญิง 1 ครั้ง(1996) ถือว่าเป็นสถิติที่น่าผิดหวังมากของ “แซมบ้า” ทั้งที่พวกเขามีโอกาสผ่านเข้าสู่ “รอบชิงฯ” ได้มากถึง 10 ครั้ง เยอะที่สุดในประวัติศาสตร์ “โอลิมปิกฯ”

 

ลุดวิค และ วอลเค่นฮอร์ส จากเยอรมัน แชมป์โอลิมปิก 2016

 

“เจ้าภาพ” เข้าป้าย 3 เหรียญทอง จากทั้งหมด 12 อีเวนท์

 

ย้อนกลับไปครั้งล่าสุดเมื่อปี 2016 ที่กรุงริโอฯ ประเทศบราซิล “สาวแซมบ้า” อกาธ่า และ บาร์บาร่า คู่ความหวังของ “เจ้าภาพ” อกหักพลาดแชมป์ไปอย่างน่าเสียดาย หลังพลาดท่าพ่ายต่อ ลุดวิค และ วอลเค่นฮอร์ส จากเยอรมัน ไปแบบพลิกความคาดหมายในรอบชิงชนะเลิศ ต่อหน้าแฟนลูกยางเกือบ 9000 คน ที่สนามโคปาคาบาน่า ทั้งที่ ส.ลูกยางบราซิล หมายมั่นปั้นมือเป็นอย่างยิ่งว่าพวกเขาจะคว้าทั้ง 2 เหรียญทอง ในการแข่งขันวอลเลย์บอลชายหาด แต่สุดท้ายทำได้เพียงแค่ทีมชายเท่านั้น 

 

ในประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา นับตั้งแต่ปี 1996 มาจนถึงปี 2016 มีเพียงแค่ ทีมชายสหรัฐ, ทีมชายบราซิล และ ทีมหญิงออสเตรเลีย 3 ทีมเท่านั้น ที่สามารถคว้าเหรียญทองมาครองได้สำเร็จ ในการลงเล่นที่บ้านของตัวเอง เรื่มจาก “หนุ่มสหรัฐฯ” ทำได้ในปี 1996 ที่แอตแลนต้า, “สาวออสซี่” ทำได้ในปี 2000 ที่ซิดนีย์ และ “หนุ่มบราซิล” ทำได้ล่าสุดที่เมืองริโอฯ เมื่อปี 2016

 

จีน ชาติเดียวในเอเชียที่เคยคว้าเหรียญรางวัลโอลิมปิก

 

ส่วนผลงานของ “ทีมชายหาดเอเชีย” มีเพียงแค่ “สาวจีน” ชาติเดียวเท่านั้น ที่สามารถขึ้นโพเดียมคว้าเหรียญรางวัลมาครองได้สำเร็จโดยพวกเขาคว้าได้ 1 เหรียญเงิน และ 1 เหรียญทองแดง ในการแข่งขันที่กรุงปักกิ่ง ประเทศจีน เมื่อปี 2008(เข้าแข่งขันได้ชาติละไม่เกิน 2 ทีม) ขณะที่ ญี่ปุ่น ซึ่งจะเป็นเจ้าภาพในการแข่งขัน “โอลิมปิกฯ” ครั้งนี้ที่จะเริ่มในอีกไม่กี่สัปดาห์ พวกเขาทำได้ดีที่สุดเพียงแค่อันดับ 4 เท่านั้น ในการแข่งขันที่ซิดนีย์ ประเทศออสเตรเลีย เมื่อปี 2000


stadium

author

ภุมเรศ เอี่ยมเชย

StadiumTH Content Creator / เจ้าของเพจ Wantleyball

stadium olympic