เจสัน และ ลอร่า เคนนี่ คู่รักนักปั่นแห่งโอลิมปิก

เจสัน และ ลอร่า เคนนี่ คือคู่รักทองคำของวงการจักรยานสหราชอาณาจักร ซึ่งทั้งคู่ถูกคาดหมายว่าจะโกยเหรียญใน โอลิมปิก เกมส์ ปีนี้ หลังจากคว้าเหรียญทองรวมกันมาแล้ว 10 เหรียญบวกเหรียญเงินอีก 1 เหรียญ ในการลงแข่งจักรยานประเภทลู่ โดย เจสัน ทำไป 6 เหรียญทอง 1 เหรียญเงิน นับตั้งแต่ลงแข่งสมัยแรกที่กรุงปักกิ่งเมื่อปี 2008 ส่วนลอร่าเก็บไป 4 เหรียญทองจากการลงแข่ง 2 สมัยหลังสุด ก่อนที่จะเข้าพิธีวิวาห์กันหลังจบ ริโอ เกมส์ และมีลูกชาย 1 คนที่จะอายุครบ 4 ขวบในเดือนสิงหาคมนี้

จากความสำเร็จที่ผ่านมาของทั้งคู่ ทำให้ใน โตเกียว 2020 เจสัน และ ลอร่า มีโอกาสกลายเป็นนักกีฬาสหราชอาณาจักรที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในโอลิมปิก (เซอร์ แบรดลี่ย์ วิกกิ้นส์ คือเจ้าของสถิติคนปัจจุบันจากการคว้าไปทั้งหมด 8 เหรียญ) แล้วนอกเหนือจากผลงานอันสุดยอดของทั้งคู่แล้ว ชีวิตพวกเขาทั้งสองมีอะไรน่าสนใจอีกบ้าง ติดตามได้ที่นี่

สายเลือดนักปั่นทั้งคู่

ทั้งลอร่าและเจสันต่างเข้าสู่วงการจักรยานตามพี่น้องของตัวเอง โดยลอร่าที่เกิดก่อนกำหนดพร้อมกับภาวะปอดทำงานบกพร่องรวมถึงเป็นโรคหอบหืด เริ่มต้นขี่จักรยานตามเอ็มม่าพี่สาวที่เป็นนักกีฬาระดับลงแข่ง คอมมอนเวลธ์ เกมส์ ตอนที่แม่ของเธอตัดสินใจเล่นกีฬาเพื่อลดน้ำหนัก

ส่วนกรณีของเจสันนั้น เริ่มต้นปั่นจักรยานครั้งแรกตอนอายุ 3 ขวบ โดยยืมเคร็กพี่ชายและหัดขี่ด้วยตัวเอง ก่อนที่ลุงจะพาไปโชว์ฝีมือที่ศูนย์กีฬาจักรยานแห่งชาติในเมืองแมนเชสเตอร์และทำผลงานเข้าตาจนได้รับการเชิญเข้าสู่โปรแกรมพัฒนานักกีฬาของสมาคม และคว้าแชมป์ประเทศตอนอายุ 17 ปี

ได้รับเกียรตินำชื่อไปตั้งเป็นศูนย์กีฬาและนันทนาการ

ในสหราชอาณาจักรนั้น ศูนย์กีฬาและนันทนาการ เป็นบริการสาธารณะซึ่งดำเนินการโดยสภาท้องถิ่นเพื่อให้คนในชุมชนสุขภาพร่างกายแข็งแรง ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจสำหรับครอบครัวกีฬาทั้งเจสันและลอร่าที่จะมีศูนย์กีฬาตั้งชื่อตามพวกเขา โดย เจสัน เคนนี่ เซ็นเตอร์ ในเมืองโบลตัน, เกรทเตอร์ แมนเชสเตอร์ เปลี่ยนชื่อตามเขาเพื่อเป็นเกียรติแก่ผลงาน 2 เหรียญทองใน ลอนดอน 2012

ขณะที่ ลอร่า ซึ่งเติบโตในเชสฮันท์ทางตอนเหนือของกรุงลอนดอน มีศูนย์กีฬาฯ ชื่อ ลอร่า ทร็อตต์ (นามสกุลเดิม) ตั้งอยู่

มีดนตรีในหัวใจ

เจสันในวัยหนุ่มนั้นไม่ได้เก่งกาจแค่เรื่องจักรยาน แต่ยังมีความสามารถในการเล่นกีฬาฟุตบอลตำแหน่งผู้รักษาประตู เช่นเดียวกับกีฬาคริกเก็ตและเทนนิส รวมทั้งยังมีทักษะด้านดนตรีทั้งคีย์บอร์ดและกีตาร์ ส่วนลอร่าเป็นแฟนพันธุ์แท้ของ บรูซ สปริงทีน ตำนานนักดนตรีชาวอเมริกัน

นอกจากเรื่องดนตรีแล้ว เจสันยังมีความชื่นชอบในการแข่งกีฬามอเตอร์สปอร์ตส์เช่นเดียวกับ เซอร์ คริส ฮอย อดีตเพื่อนร่วมทีมชาติอีกด้วย

ไม่อยากให้เรียกว่า พอช-เบ็คส์

จากความสำเร็จของสามีภรรยาเคนนี่ใน ริโอ 2016 ก่อนที่ทั้งคู่จะแต่งงานกันในเดือนกันยายน และมีลูกด้วยกัน ทำให้บ้านนี้กลายเป็นขวัญใจของชาวบริติช และไม่พ้นถูกสื่อตั้งให้เป็น พอช และ เบ็คส์ แห่งวงการจักรยาน ตามสามีภรรยาตระกูลเบ็คแฮมคือ วิคตอเรีย นักร้องวง สไปซ์ เกิร์ลส์ และ เดวิด ตำนานนักฟุตบอลทีมชาติอังกฤษ ที่เป็นคู่รักคนดังในช่วงปี 1990 และช่วงปี 2000

อย่างไรก็ตาม ทั้งคู่ไม่ได้ชอบฉายาดังกล่าวเท่าไรนัก ซึ่ง ลอร่า เคยให้สัมภาษณ์ว่า "มันรู้สึกแปลก ๆ เพราะคนที่รู้จักพวกเราทั้งคู่ดีจะรู้ว่าพวกเราไม่มีอะไรที่เหมือนพอชกับเบ็คส์เลยแม้แต่น้อย"

เคยคิดเรื่องอำลาวงการก่อนลุยกรุงโตเกียว

ความจริงแล้วทั้งคู่เคยคิดอำลาวงการก่อนจะลงแข่งโตเกียว 2020 โดยเฉพาะเจสันที่ตัดสินใจเรื่องนี้ตั้งแต่หลังจบ ริโอ เกมส์ แต่ไม่ได้บอกใคร ซึ่งในการให้สัมภาษณ์กับ การ์เดี้ยน สื่อชื่อดังนั้น ลอร่า เปิดเผยว่า "เจสันแค่รู้สึกหมดความหลงใหลในการแข่ง แต่แล้วในปี 2017 ขณะที่เขามองดูฉันซ้อมก็พูดขึ้นมาว่า 'เดี๋ยวก่อนนะ ถ้าคุณจะแข่ง บางทีผมก็จะลงแข่งด้วยเหมือนกัน'

"เราเริ่มฟิตร่างกายด้วยกันในยิม รวมทั้งไปว่ายน้ำและทำอะไรอีกมากมาย ซึ่งเขาทำตัวแบบคนที่คิดถึงเรื่องนี้จริง"

เจสัน ลงแข่งอีกครั้งในปี 2018 และเริ่มเรียกความรู้สึกเดิม ๆ ของตัวเองกลับมาได้อีกครั้ง ด้วยการลงแข่งจักรยานวิบากระดับท้องถิ่น แต่จบอันดับที่ 5 จากท้าย

"มันเป็นเรื่องการเรียกความรู้สึกตัวเองกลับมา ผมไม่ได้เก่งจักรยานวิบากแต่ต้องการหาแรงบันดาลใจ เพื่อให้ตัวเองก้าวออกมาจากเซฟโซน และสนุกไปกับมัน"

ขณะเดียวกัน สำหรับลอร่าแล้วเธอต้องมาเจอมรสุมในปี 2020 ก่อนที่ไวรัสโคโรน่าระบาด โดยได้รับบาดเจ็บหนักถึง 2 ครั้งระหว่างแข่งที่ทำให้กระดูกไหล่และแขนหักภายในช่วงเวลาไม่กี่สัปดาห์จากรายการ เวิลด์ คัพ ในเดือนมกราคม ต่อด้วยชิงแชมป์โลกในเดือนกุมภาพันธ์

"เรื่องนี้ทำให้ฉันได้คิดว่า ทำไมต้องพยายามขนาดนี้ และจุดจบอยู่ที่ตรงไหน ฉันจะต้องเจ็บตัวต่อไปถึงเมื่อไหร่ ซึ่งทำให้ฉันรู้สึกว่าควรพอได้แล้ว" ลอร่า เผยถึงความรู้สึกที่คิดถึงการอำลาวงการ

ณ เวลานั้น โอลิมปิก ยังไม่ได้ประกาศเลื่อนการแข่งขัน และลอร่าคิดว่าเป้าหมายของเธอจบลงแล้ว แต่หลังจากที่ไวรัสระบาดจนต้องขยับโตเกียว 2020 ออกไปอีก 1 ปี ก็ทำให้เธอได้เห็นแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์อีกครั้ง

"มันทำให้ฉันได้ตระหนักว่าตัวเองอยากจะไปโอลิมปิกมากแค่ไหน เพราะตอนที่หมดหวังนั้นฉันรู้สึกใจสลายเลยทีเดียว แต่ขณะเดียวกันมันก็หมายความว่าฉันจะมีเวลาให้ตัวเองกลับมาอยู่ในทิศทางที่ถูกต้องอีกครั้ง"