รู้จัก “อัญพัชร์ พิชิตปรีชาศักดิ์” รุกกี้ดวงใหม่แห่งวงการแบดมินตันไทย

นักแบดสาวดาวรุ่งจากโรงเรียนบ้านทองหยอด บุคลิกอาจจะดูเป็นคนพูดน้อยแต่เรื่องความมุ่งมั่นและการวางเป้าหมายในอนาคตที่ชัดเจนบวกกับเรื่องฝีมือเธอไม่เป็นสองรองใครอย่างแน่นอนสำหรับ “หนูแหวน” อัญพัชร์ พิชิตปรีชาศักดิ์ นักกีฬาแบดมินตันวัย 14 ปี ชีวิตของเธออยู่กับแบดมินตันมาตั้งแต่เด็ก ครอบครัวที่ให้การสนับสนุนอย่างเต็มที่เพื่อเติมฝันให้แก่เด็กสาวมหัศจรรย์คนนี้ 

เส้นทางบนคอร์ทของเธอเริ่มต้นด้วยความไม่ตั้งใจ แต่ด้วยความรักที่มีต่อกีฬาชนิดนี้ทำให้เจ้าตัวฝึกฝนและทุ่มเทมาตั้งแต่วันแรกจนปัจจุบันสามารถคว้าแชมป์รายการล่าสุดที่แข่งขันในประเทศ ตุรกี ทั้งประเภทหญิงเดี่ยวและประเภทคู่มากครอง สำหรับนักกีฬาในรุ่นอายุไม่เกิน 19 ปีในขณะที่หนูแหวนอายุเพียง 14 ปีเพียงเท่านั้น ซึ่งกว่าจะมีฟอร์มที่ร้อนแรงในวันนี้ เธอเรียนรู้อะไรมาบ้าง ติดตามที่ได้ที่นี่

เติบโตจากคอร์ทแบด

จากเด็กน้อยไร้เดียงสา ยังไม่รู้จักกีฬาแบดมินตันด้วยซ้ำ ต้องติดสอยห้อยตามแม่ไปรอรับพี่ชายที่คอร์ทแบดจนเป็นกิจวัตร

เรื่องราวทั้งหมดเกิดขึ้นจากการที่ครอบครัวส่งพี่ชายไปเรียนแบดมินตันที่บ้านทองหยอด จึงต้องไปซ้อมอยู่ที่นั่นเป็นประจำ ซึ่งหนูแหวนหลังจากเลิกเรียนเธอต้องไปรอพี่ชายที่คอร์ทแบดทุกวัน ทำให้คุ้นชินกับสภาพแวดว้อมที่เต็มไปด้วยคนที่ชื่นชอบในกีฬาแบดมินตัน หลังจากที่เป็นเด็กนั่งดูคนอื่นๆเล่น กลายเป็นว่าอยากลองฝึกดูบ้างแต่ก็เริ่มต้นจากการตีเพื่อออกกำลังกาย ซึ่งตอนนั้นเธออายุเพียง 3-4 ขวบเท่านั้น บางวันตีแค่ 5 นาทีเน้นวิ่งเล่นกับเพื่อนๆซะมากกว่าตามประสาเด็กน้อย

จุดเปลี่ยนที่ทำให้เธอเริ่มจริงจังกับแบดมินตันเพราะรู้สึกสนุกและเริ่มชอบ อยากจะพัฒนาความสามารถของตัวเองให้ไปไกลมากกว่านี้ โดยเธอเล่าว่า “ตอนนี้หนูมีเป้าหมายที่วางไว้ ทำให้หนูมีจุดโฟกัสที่ชัดเจนกับสิ่งที่ทำอยู่ทุกวันนี้ คือการอยากให้ครอบครัวมีชีวิตการเป็นอยู่ที่ดีขึ้น และอยากมีรายได้เป็นของตัวเองในอนาคต

เฝ้ามองและเรียนรู้จากแชมป์

เนื่องจากโตมาในกลุ่มนักกีฬาที่เก่งๆรอบตัวทำให้ได้เห็นนักกีฬารุ่นพี่ที่ฝีมือ และประสบการณ์ในทุกๆวัน ซึ่งนักกีฬาแบดมินตันคนโปรดและมองเป็นไอดอลตั้งแต่เด็กของเธอก็คือ “เมย์ รัชนก อินทนนท์” นักกีฬาหญิงเดี่ยวแบดมินตันทีมชาติไทยเป็นอีกคนที่ประสบความสำเร็จอย่างมากในวงการลูกขนไก่บ้านเรา

ซึ่งเธอได้ชมไอดอลของเธอว่า “พี่เมย์เป็นคนที่มีความมุ่งมั่น ตีได้ดีมากไม่ว่าจะเป็นเกมบุกหรือเกมรับ อีกทั้งยังมีวินัยและความอดทนในการฝึกซ้อม” จำได้ว่าครั้งแรกที่พี่เมย์มาเล่นด้วยหนูตื่นเต้นมากเลยค่ะ พี่เขามาอุ้มหนูเล่นตั้งแต่หนูเป็นเด็กน้อยอยู่เลยในตอนนั้น

ซึ่งที่ผ่านมาก็มีโอกาสได้ฝึกซ้อม และตีแบดกับพี่เมย์อยู่บ้างเพราะว่าซ้อมที่บ้านทองหยอดด้วยกัน  หนูเรียนรู้ทักษะจากพี่เขาและนำมาปรับใช้กับตัวเอง เผื่อสักวันหนึ่งจะสามารถก้าวไปสู่นักกีฬาระดับท็อปได้ ส่วนพี่อีกคนที่คอยแนะนำและให้คำปรึกษากับหนูก็คือ “พี่จิว พิทยาภรณ์ ไชยวรรณ” เขาจะคอยช่วยบอกว่าจังหวะการตีแบบไหน ควรทำอย่างไร ถือว่าเป็นรุ่นพี่อีกคนที่หนูสนิทมากๆค่ะ 

ความสามรถที่เกินวัยและเป้าหมายที่วางไว้

“หนูแหวน” อัญพัชร์ ถูกจับตามองมากขึ้นจากการคว้า 2 แชมป์ในรายการที่พึ่งไปแข่งขันมาเดือนที่แล้วจากประเทศบัลแกเรียและตุรกีที่โชว์ฟอร์มอย่างร้อนแรงชนะนักกีฬาชาติต่างๆด้วยวัยเพียง 14 ปี แต่ต้องไปแข่งขันข้ามรุ่นในรุ่น 19 ปี ซึ่งหากเปรียบเทียบดูตอนนี้เธอเป็นเด็กที่อยู่เพียงชั้นมัธยมต้นจากโรงเรียนอัสสัมชัญธนบุรีเท่านั้น แต่ฝีมือและความสามารถก้าวข้ามขั้นไปแข่งกับรุ่นเยาวชนในระดับโลกได้แล้ว 

แม้จะยังเด็กแต่เธอไม่เคยคิดแบบนั้น โดยเธอกล่าวไว้ว่า “ความสามารถไม่ได้ขึ้นอยู่กับอายุ ทุกครั้งที่หนูลงทำการแข่งขัน หนูไม่เคยเอาเรื่องอายุมาเป็นการวัดความสามารถของตัวเองเลย แค่เล่นตามที่เราฝึกซ้อมมา ตั้งใจทำให้เต็มที่ ผลการแข่งขันไม่สำคัญหากว่าเราทำดีที่สุดแล้ว”

เราทุกคนต่างล้วนมีความฝันและจุดมุ่งหมายที่วางไว้ หนูแหวนก็เป็นหนึ่งในนั้นเช่นกันที่อยากจะทำให้เป้าหมายประสบความสำเร็จ ถึงตอนนี้จะอายุยังน้อยในบางทัวร์นาเมนต์ก็อาจจะยังมีประสบการณ์ไม่เยอะ แต่เธอจะพยายามเดินในเส้นทางนี้อย่างเต็มที่เพราะสิ่งที่อยากจะทำให้ได้ในอนาคตก็คือ อยากจะคว้าเป็นแชมป์โลกและแชมป์โอลิมปิก 

ความหวังของครอบครัว

ด้วยความที่ว่าคุณแม่ชื่นชอบในกีฬาแบดมินตันจึงส่งลูกๆไปเรียน หลังจากที่พี่ชายเลิกเล่นไปแล้วเพราะต้องไปโฟกัสด้านการเรียนต่อ ทำให้หนูแหวนคือตัวแทนประจำบ้านที่อยากเติมความฝันและความหวังให้ครอบครัว ซึ่งทุกวันนี้หนูแหวนตั้งใจและฝึกอย่างหนัก ตลอดสัปดาห์เธอซ้อม 6 วัน เริ่มตั้งแต่ช่วง 7 โมงเช้า – 10 โมง ส่วนตอนบ่ายจะเป็นช่วงเวลาบ่าย 2 – 5 โมงเย็น 

โดยปัจจุบันหนูแหวนได้ทำเรื่องขอทางโรงเรียน เพื่อมาฝึกซ้อมและไปแข่งขันตามทัวร์นาเมนต์ต่างๆ แต่ว่าเธอก็ไม่เคยละทิ้งการเรียน จะคอยถามงานกับเพื่อนๆและทำการบ้านส่งเป็นประจำ เพื่อไม่ให้กระทบกับการใช้ชีวิตควบคู่กับการเรียนหนังสือไปด้วย

เป็นความโชคดีที่ครอบครัวของเธอรักกีฬาทั้งบ้าน ไม่ว่าจะไปแข่งที่ไหนหนูแหวนก็จะได้กำลังใจและแรงซัพพอร์ตอย่างเต็มที่ โดยพาะคุณแม่ที่ตามไปอยู่เป็นเพื่อน ไม่ว่าลูกสาวจะไปแข่งที่ไหน  อย่างล่าสุดน้องมีอาการบาดเจ็บเข่าเอ็นไขว้หน้าฉีกเล็กน้อยก็มีคุณแม่ที่คอยดูแลอย่างใกล้ชิด ไม่ห่างไปไหน