เบื้องหลังความดุของแฟนท่าเรือ จาก ต๋อง ฮาร์ดคอร์

#ChangsuekOutField 

“แฟนบอลท่าเรือดุ” เชื่อว่าหลายคนคงเคยได้ยินถึงเสียงร่ำลือนี้ และกลายเป็นอีกหนึ่งที่มาของแพท สเตเดี้ยม รังเหย้าของ “สิงห์เจ้าท่า” การท่าเรือ เอฟซี กับคำว่า “นรกทีมเยือน” ซึ่งวันนี้ Ice Assist จากเพจ ช้างศึก มีโอกาสได้มาพูดคุยกับผู้นำของสาวกสิงห์เจ้าท่าอย่าง สุจินดา กิจแสวง ประธานแฟนคลับสโมสรการท่าเรือ เอฟซี หรือที่แฟนๆสิงห์เจ้าท่ารู้จักกันในนาม “ต๋อง ฮาร์ดคอร์” , “ต๋อง ท่าเรือ” กับเรื่องราวต่างๆของการเป็นแฟนบอลการท่าเรือ เอฟซี ในยุคใหม่ที่จะเปลี่ยนความคิดของคนทั่วไป ว่าแฟนบอลท่าเรือไม่ได้ดุหรือเถื่อนอย่างที่หลายคนมองจากภายนอก

เป็นสาวก “สิงห์เจ้าท่า” ได้อย่างไร

ขอเล่าก่อนว่าผมเป็นประธานแฟนคลับท่าเรือปีที่ 2 แล้ว มาถึงปีแรกก็ได้แชมป์เลย (แชมป์ช้าง เอฟเอ คัพ 2019) ปัจจุบันเป็นพ่อค้าขายหมูทอด ชื่อร้านหมูทอดเจ๊จง (ร้านหมูทอดชื่อดังย่านคลองเตย) ด้วยความที่บ้านของผมอยู่แถวนี้อยู่แล้ว ตอนเด็กๆก็มาวิ่งเล่นที่รอบๆสนามของการท่าเรือนี่แหละ มันเหมือนเป็นความผูกพันธ์กับที่นี่มากกว่า แล้วผมก็ไม่เคยไปดูทีมไหนเลยนะนอกจากการท่าเรือ จนมารู้สึกคลั่งจริงๆคือปี 2009 เริ่มจากวันนั้นครอบครัวไปกินข้าวแถวบางแสน แล้วพ่อผมก็ชวนไปดูการท่าเรือ (พ่อเป็นแฟนบอลท่าเรือ) ซึ่งวันนั้นต้องไปเยือนชลบุรี เอฟซี พอเราเข้าไปดูในฐานะทีมเยือนเราก็รู้สึกได้เลยว่า “โห เชียร์มันดีว่ะ” ทั้งๆที่เป็นทีมเยือนไปกันแค่ 100 กว่าคนเอง พอเราเห็นอย่างนั้นแล้วก็ตัดสินใจเลยว่า “เอาวะ จะเชียร์การท่าเรือนี่แหละ” หลังจากนั้นพอการท่าเรือมีเตะก็มาดูกันทั้งบ้านเลยที่สนามจนถึงทุกวันนี้ครับ

จากนั้นผมก็ตั้งกลุ่มเชียร์การท่าเรือชื่อ “ฮาร์ดคอร์ ท่าเรือ” แล้วผมก็นั่งหาฉายาให้ตัวเองว่าจะใช้ชื่ออะไรดี จนผมมาเจอคำถามของคุณนี่แหละ งั้นต่อไปผมก็จะใช้ชื่อนี้เลยแล้วกันครับ ผมชอบ ดูดุดันดี (ผู้สัมภาษณ์ได้ชื่อนี้มาจากชื่อที่ใช้เมมในโทรศัพท์มือถือของประธานแฟนคลับท่าเรือคนก่อน ซึ่งเมมชื่อคุณสุจินดา ว่า “ต๋อง ฮาร์ดคอร์”)

ที่มาสู่การเป็นผู้นำสาวกสิงห์เจ้าท่า เกิดขึ้นได้อย่างไร

ผมเริ่มจากคนดูบอล ขยับขึ้นมาเป็นแกนนำเชียร์ เชียร์ไปเรื่อยๆ ไม่เคยแหกกฏของสโมสร ไม่เคยเรียกร้องอะไร ตีกลองเอง ซื้อเองทุกอย่างเราจัดการเองหมดตั๋วก็ซื้อนะ ไม่มีกรรมสิทธิ์อะไรพิเศษ จนวันนึงผู้ใหญ่น่าจะเห็นอะไรในตัวเราซักอย่าง แล้วก็โหวตเลือกผมขึ้นมาเป็นประธาน ตอนก่อนเปิดฤดูกาล 2019 มีคนโทรมาบอกผมว่าจะได้เป็นประธานแฟนคลับผมงงเลยนะ ผมตอบกลับไปว่า “เห้ยพี่ บ้ารึเปล่าผมไม่เอานะ” ด้วยอายุก็ยังน้อย (ตอนนั้นอายุ 27 ปัจจุบัน 28) แต่ผู้ใหญ่มองว่าอยากได้คนรุ่นใหม่ เขาคงเห็นว่าเราอยู่ที่นี่มานานแล้วด้วยครับ

เป็นประธานแฟนบอล ต้องรับผิดชอบอะไรบ้าง 

หลายอย่างมากเลยครับ เมื่อก่อนบอลเตะเราก็แค่มาเชียร์ เตะทุ่มนึงก็มาซักหกโมงครึ่ง แต่พอเป็นประธานแล้วบอลเตะทุ่มนึง เราต้องมาตั้งแต่บ่ายสามโมง มาคอยดูแลความเรียบร้อย อำนวยความสะดวกให้แฟนบอล คือเหมือนมาดูแลญาติพี่น้องเลยครับ ช่วยทีมงานสโมสรด้วย นอกจากนี้ก็คือการวางมาตรการความปลอดภัยต่างๆทั้งแฟนบอลเราและแฟนบอลทีมเยือน พอถึงเวลาบอลเตะเราก็ไปนำเชียร์ปกติ นอกจากนี้คือการวางแผน ส่วนใหญ่จะเป็นพวกเกมบิ๊กแมตช์ในบ้าน อาจจะต้องมีติดต่อขอเจ้าหน้าที่ตำรวจมาช่วยดู โดยจะมีสภา เรียกว่า “สภาสิงห์ท่าเรือ” ที่รวมเอาหัวหน้ากลุ่มเชียร์ทุกกลุ่มมารวมกัน ซึ่งเวลามีงานหรือแจ้งอะไรต่างๆก็จะแจ้งผ่านสภานี้แหละ นอกจากนี้ผมก็ยังเป็นแกนนำเชียร์กลุ่ม Cheerthai Power ที่เชียร์ทีมชาติไทยด้วยครับ

งานพวกนี้เป็นอะไรที่ยากเหมือนกันนะ เหนื่อย แต่มันมีความสุข พอเราทำอะไรแล้วมันสำเร็จโคตรมีความสุขเลย ซึ่งเราเองก็ทำงานแบบนี้เป็นนัดต่อนัดอยู่แล้ว ทำให้ดีที่สุดในวันนั้นก็พอแล้ว ไม่ได้คาดหวังสูง

เสน่ห์ของแฟนบอลการท่าเรือคืออะไร

ผมว่าคือความเป็นครอบครัว จริงๆสไตล์การเชียร์คนอื่นรู้อยู่แล้วว่าเราเชียร์กันยังไง แต่สิ่งที่คนอื่นไม่เคยเห็นคือคำว่าครอบครัวของแฟนบอลท่าเรือ ถ้าคุณมีโอกาสได้มานะ คุณจะเห็นเลยว่าหน้าสนามนั่งสังสรรค์ ทานอาหาร พบปะกันเป็นกลุ่มทุกจุด ทุกคนสามารถคุยกันได้ กินด้วยกันได้ถึงแม้ว่าจะไม่รู้จักกัน ต่อให้มาคนเดียวก็จะถูกเรียกให้เข้ามาร่วมวงสนทนาจะดื่มจะกินหรืออะไรก็แล้วแต่ ผมว่าที่อื่นไม่น่าจะมีแบบนี้ ขนาดที่ว่ามีครั้งนึงมีคนใส่เสื้อเมืองทองเข้ามาหน้าสนาม ซึ่งเหมือนจะโดนหลอกเข้ามาทำรายการแกล้งหรืออะไรแบบนี้ พวกเราก็ดูแลเขาปกติเลย ให้เครื่องดื่มให้ของกิน พูดคุยกัน บางครั้งแฟนบอลเราก็มีไปส่งเขากลับบ้านด้วยนะ

ผมว่าเป็นเสน่ห์ที่ตอนนี้มันดีมากๆ ไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว มันกลายเป็นว่าแฟนบอลเรามีความรักต่อกันมากขึ้น มีหัวใจเดียวกันที่เรียกว่า “หัวใจสิงห์” ซึ่งถ้าคุณได้มาสัมผัสผมเชื่อว่าคุณอาจจะเปลี่ยนความคิดที่มีต่อแฟนบอลท่าเรือไปเลย

“แฟนบอลท่าเรือดุ” ดุจริงหรือเปล่า

ดุนะ ผมว่าดุมากเลยในเรื่องของการกดดันในสนาม การเชียร์ ถ้าสมัยก่อนมันคงออกแนวเถื่อนหน่อยทั้งในและนอกสนามอย่างที่ทุกคนพอจะเห็นกัน แต่ทุกวันนี้มันกลายเป็นว่าดุในสนามตามสไตล์ท่าเรือ แต่ถ้าจบเกมแล้วก็คือจบนะ เดินไปจับไม้จับมือขอโทษกันก็มี

การท่าเรือ เอฟซี กลายเป็นบิ๊กทีมไทยลีก เป็นทีมเจ้าบุญทุ่ม รู้สึกยังไง

ตื่นเต้นมาก ไม่คิดว่าจากทีมที่จะโดนยุบมาก่อน ตอนนี้จะกลายเป็นทีมเจ้าบุญทุ่ม เป็นทีมใหญ่ ถ้าให้พูดแบบขี้คุยหน่อยคงประมาณว่ายืดอกได้เต็มที่ เมื่อก่อนเราโดนล้อมาเยอะ ทุกวันนี้กลายเป็นว่าเราคุยได้มากขึ้น มั่นใจมากขึ้น แม้ว่าจะไม่มีอะไรมาการันตีได้ว่าจะเป็นแชมป์ แต่ความยิ่งใหญ่ตอนนี้มันทำให้เราดีใจมาก ตื่นเต้นกับช่วงเวลานี้มาก ไม่คิดว่าการท่าเรือจะมาอยู่ในจุดนี้ ที่มีนักเตะดีๆเข้ามา มีแฟนบอลหน้าใหม่ๆที่เปิดใจยอมรับเข้ามา ซึ่งแฟนบอลหน้าใหม่ตอนนี้เยอะมากจริงๆ มันกลายเป็นว่าเหมือนฝันไปเลยครับ

ความรู้สึกต่อ “มาดามแป้ง” คุณนวลพรรณ ล่ำซำ ประธานสโมสร

เหมือนนางฟ้ามาโปรดเลยครับ เขาชุบชีวิตการท่าเรือขึ้นมาใหม่ แฟนบอลท่าเรือยอมมาดามแป้งทุกอย่าง อะไรที่เบาได้เราเบา หรือเขาจะขออะไรเราก็ให้เขา เป็นเหมือนผู้มีพระคุณต่อทีม ดูอย่างเรื่องความรุนแรงที่เมื่อก่อนมีให้เห็น เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้วในยุคมาดามแป้ง กลายเป็นทีมที่น่ารักขึ้นมาด้วยซ้ำ จะมีแอบแฝงเรื่องความดุก็คือตอนเชียร์เท่านั้นครับ เขาเหมือนนางฟ้าของเราจริงๆ 

มองอย่างไรกับขุมกำลังการท่าเรือ เอฟซี 2020

ผมมองว่าได้ลุ้นแชมป์แน่ แต่อย่าเพิ่งไปมองเรื่องเป็นแชมป์ร้อยเปอร์เซ็นต์ เป้าหมายเราหลักๆก่อนคงเป็นโควตา ACL อยากไปเตะบอลระดับทวีปก่อน ถ้าได้แชมป์ลีกผมมองว่าเป็นของขวัญมากกว่านะ ส่วนเรื่องนักเตะที่เสริมมา จริงๆผมก็มองว่ามันเยอะไปเหมือนกันนะ ขนาดเราเป็นแฟนบอลเรายังมานั่งคิดเลยว่า “จะเอาตัวไหนลง” ซึ่งเซอร์จเด็จก็คงเครียดกว่าเราอีก แต่มันน่าสนใจมากขึ้นนะ แล้วนักเตะตอนนี้ทดแทนกันได้ทั้งตัวจริงตัวสำรอง ปีก่อนๆตัวสำรองแทนไม่ได้ แต่ปีนี้ตัวสำรองเราลงหวดในลีกได้สบายๆเลยครับ

นิยามความรักที่มีให้สโมสรการท่าเรือ เอฟซี

เหมือนบ้านนะ ผมมองเป็นครอบครัวนึงที่ใหญ่มากๆ มันไม่ใช่แค่ทีมฟุตบอล บางคนเครียดๆทะเลาะกับแฟนมา แต่การท่าเรือมีแข่ง มันกลายเป็นว่ามาที่นี่แล้วมีความสุขทันที ได้เจอพี่เจอน้อง หรือใครก็ได้ที่มาที่นี่เราสามารถคุยกัน เป็นพี่เป็นน้องกันได้หมด เราดูแลกันดีมากครับ ผมคิดว่าสิ่งเหล่านี้คือที่สุดแล้ว ผมโคตรรักเลยนะ ไม่คิดจะเปลี่ยนทีม เคยคิดอยู่เหมือนกันว่าถ้าทีมยุบไปก็คงจะกลายเป็นแค่คนดูบอลทั่วไป ไปเชียร์ก็คงไปแค่ทีมชาติไทยครับ ไม่งั้นก็ไปเชียร์ฟุตซอลท่าเรือหรืออะไรก็ได้ที่มันเป็นท่าเรือ