นักกีฬากับการต่อสู้เพื่อความภูมิใจของคนเป็นแม่

นักกีฬาทุกคนกว่าจะมีชื่อเสียง คว้าแชมป์ ติดทีมชาติ พวกเขาทุกคนล้วนผ่านความยากลำบากและมีเบื้องหลังความสำเร็จในรูปแบบที่แตกต่างกัน เทศกาลวันแม่ในปีนี้ ทีมงาน #StadiumTH จะพาไปดูเรื่องราวคู่แม่ลูกนักกีฬา ที่มีความใกล้ชิดและผูกพันธ์ จนเกิดเป็นแรงบันดาลใจและแรงผลักดันจนทำให้พวกเขาและเธอประสบความสำเร็จในเส้นทางนักกีฬา

ความสำเร็จจากเบื้องหลังที่ไม่เคยเอาเครดิต

กวินทร์ ธรรมสัจจานันท์ ฟุตบอล

ภาพของ ผู้รักษาประตูทีมชาติไทย กอดกับ “แม่ติ๋ม” สุนทรีย์ ธรรมสัจจานันท์ เป็นภาพที่เราคุ้นตากันเป็นประจำบนสื่อออนไลน์ ถือเป็นคู่แม่ลูกที่สนิทกันมาก ตั้งแต่เล็กจนโตแม่ติ๋มจะเป็นคนที่คอยไปรับไปส่ง กวินทร์ ที่สนามซ้อมฟุตบอลตลอด และด้วยความผูกพันธ์กัน คุณแม่ มักจะเข้ามาชมเกมการแข่งขันเพื่อให้กำลังใจถึงขอบสนามเป็นประจำตั้งแต่ ตอง ยังไม่ติดทีมชาติจนทุกวันนี้โกอินเตอร์ไปเล่นในลีกต่างประเทศแล้ว และแม้ว่าจะต้องห่างกันไหล แต่ระยะทางก็ไม่ปัญหาในการแสดงออกความรักของคู่นี้ เพราะไม่ว่า เจ้าตอง จะไปค้าแข้งในลีกอาชีพที่เบลเยียม หรือ ญี่ปุ่น เจ้าตัวก็จะใช้เวลาว่างโทรคุณแม่อยู่เป็นประจำ

เทวินทร์ หาญปราบ เทควันโด

“เทม” เทวินทร์ จะสร้างประวัติศาสตร์เป็นนักกีฬาเทควันโดชายไทยคนแรกที่ได้เหรียญเงินโอลิมปิกเกมส์ไม่ได้ หากคุณแม่ณิศาภัทญ์ หาญปราบ ไม่พาลูกชายคนนี้ไปเรียนเทควันโดวัยเด็ก โดยในแต่ละวัน คุณแม่ณิศาภัทญ์ จะคอยตื่นแต่เช้ามาทำอาหารและคอยไปรับไปส่ง เทม ที่ยิมเทควันโด รวมถึงคอยอำนวยความสะดวกในทุกๆเรื่อง เพื่อให้ เทม สามารถโฟกัสอยู่กับการเล่นเทควันโดเพียงอย่างเดียว

ขณะเดียวกัน เทม ยังมีคุณแม่คอยเป็นกำลังใจให้เสมอไม่ว่าจะผิดหวังจากการพ่ายแพ้ หรือจากอาการบาดเจ็บที่ได้รับ เขาก็ยังมีคุณแม่คอยดูแลอยู่ข้าง ๆ และนี่แหละคือตัวอย่างของครอบครัวที่ให้การสนับสนุนอย่างเต็มที่จนนักกีฬาประสบความสำเร็จ

ปลื้มจิตร์ ถินขาว วอลเลย์บอล

ห่างจากคุณแม่ตั้งแต่อายุ 13 ปี เพราะ ปลื้มจิตร์ ต้องเข้าไปเก็บตัวเป็นนักกีฬาที่โรงเรียนอ่างทองปัทมโรจน์ ซึ่งในช่วงที่อยู่โรงเรียนประจำคุณแม่ก็ไปหา คอยแอบคอยดู ปลื้มจิตร์ ซ้อมทุกวัน ช่วงนั้นเธอไม่ถูกเลือกให้ลงสนามเลย ท้อใจ ก็มีคุณแม่สมฤดี ถินขาว ที่คอยให้ปลอบคอยคำปรึกษา ให้กำลังสู้ต่อไป จนวันนี้เธอรับใช้ทีมชาติมานานกว่า 20 ปี และทุกครั้งที่เธอลงแข่งทั้งในนามสโมสรและทีมชาติ คุณแม่ก็จะขึ้นมากรุงเทพมาให้กำลังใจถึงขอบสนาม

อิสรานุอุดม ภูริหิรัญพัชร์ ยิงปืน

อิสรานุอุดม หรือ กัปตัน นักกีฬายิงปืน ก้าวขึ้นมาติดทีมชาติไทยด้วยเวียเพียง 14 ปีเท่านั้นเบื้องหลังความสำเร็จนี้ จะเกิดขึ้นไม่ได้หาก กัปตัน ไม่มี คุณแม่พรพักตร์ ภูริหิรัญพัชร์ คอยดูแลอย่างใกล้ชิด ในทุกๆเรื่องไม่เว้นแม้กระทั่งสอนทักษะการยิงปืน ให้คำปรึกษาทุกๆเรื่อง จนวันนี้ กัปตัน สร้างสถิติเป็นนักกีฬาไทยที่อายุน้อยที่สุดที่ได้ไปโอลิมปิก ด้วยอายุเพียง 15 ปีเท่านั้น

ทำความรู้จัก อิสรานุอุดม นักกีฬายิงปืนที่ได้โอลิมปิกตั้งแต่อายุ 15

บุศนันทน์ อึ๊งบำรุงพันธุ์ แบดมินตัน

น้องครีม ประสบความสำเร็จในรับนานาชาติได้อย่างรวดเร็ว เพียงแค่อายุ 16 เธอก็คว้าแชมป์รายการอาชีพได้แล้ว อย่างไรก็ตามก่อนจะไปถึงจุดนั้นได้เธอเป็นอีกคนที่มีคุณแม่อยู่เบื้องหลังความสำเร็จ

บุศนันทน์ ติดทีมชาติครั้งแรกตอนอายุ 15 ปี ทำให้การใช้ชีวิตนั้นต้องเหนื่อยหนักเป็นเท่าตัว ในหนึ่งวันเธอต้องทุ่มเทให้ทั้งเรื่องเรียนและการฝึกซ้อม แต่ก็มีคุณแม่ ที่คอยดูแลอยู่ไม่ห่าง ตั้งแต่ตื่นเช้าไปโรงเรียน ช่วงเลิกเรียน คุณแม่ก็นั่งรถแท็กซี่จากบ้านมารับน้องครีมที่โรงเรียนสวนกุหลาบ เพื่อไปพาไปซ้อมร่วมกับทีมชาติที่สนามเอ็นแอนด์เค ซอยแบริ่ง บางนา  และในระหว่างการเดินทาง 1 ชั่วโมง จะเป็นช่วงเวลาที่น้องครีมได้พักผ่อนอย่างเต็มที่เพื่อักเอาแรงสำหรับการฝึกซ้อม

อ่านเรื่อง บุศนันทน์ นักแบดมินตันที่เห็นความสุขระหว่างทางสำคัญพอๆกับเป้าหมาย

การต่อสู้เพื่อความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นของคุณแม่

รัชนก อินทนนท์ แบดมินตัน

รัชนก เกิดมาในครอบครัวที่ยากจน แตกต่างจากนักแบดมินตันคนอื่น ๆ ที่เพียบพร้อมมากกว่า ทำให้เธอตั้งปณิธานไว้ตั้งแต่เด็กอยากเป็นนักแบดมินตันทีมชาติ และหาเงินมาดูแลครอบครัวให้สุขสบายให้ได้ เพราะนี่คือวิธีเดียวที่เธอสามารถทำได้

แม้ว่าเราจะไม่ค่อยได้เห็นภาพของเมย์ กับ คุณแม่คำผัน สุวรรณศาลา แต่เบื้องหลังแล้ว เมย์ รัชนก จะมีมุมซึ้ง ๆ ผูกพันธ์ใกล้ชิดกันมาก ยามที่เธอเหนื่อย ท้อ เธอจะนอนกอดแม่บนเตียงนอนเล็กๆที่บ้านทองหยอด โดยมีคุณแม่คอยปลอบและเติมกำลังใจ และวันนี้น้องเมย์ก็ได้ทำให้คุณแม่และครอบครัวสุขสบายได้เพราะแบดมินตันอย่างที่ตั้งใจไว้แล้ว

เบญจพร ลิ้มพานิชย์ ยิมนาสติก

คุณแม่มณีพร ลิ้มพานิชย์ แม่ของนักยิมนาสติกสาวทีมชาติไทย มีความฝันอย่างหนึ่งคืออยากเห็นลูกสาวของเธอขึ้นโพเดี้ยมพร้อมกับเห็นธงจังหวัดอุบลราชธานีขึ้นสู่ยอดเสาในการแข่งขันกีฬาในประเทศ แต่สิ่งที่ เบญจพร ลูกสาวคนนี้มอบให้เป็นของขวัญนั้นยิ่งใหญ่ยิ่งกว่า

ในซีเกมส์ 2019 เบญจพร สร้างประวัติศาสตร์เป็นนักยิมนาสติกลีลาคนแรกของไทยในรอบ 8 ปี ที่คว้าเหรียญทองมาครองได้ สิ่งที่ลูกสาวคนนี้มอบให้กับแม่ไม่ใช่แค่การยืนบนโพเดี้ยมพร้อมธงจังหวัดแต่เป็นธงชาติไทย

เหรียญทองซีเกมส์ 2019 ที่นักยิมนาสติกสาวทีมชาติไทยทำได้ ถือเป็นเหรียญรางวัลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต ขณะเดียวกันยังเป็นการเติมเต็มความฝันให้กับคุณแม่มณีพร ลิ้มพานิชย์ ที่อยากเห็นลูกสาวคนนี้ขึ้นโพเดี้ยมรับเหรียญรางวัลและร้องเพลงชาติไทย 

อ่านเรื่อง เบญจพร ลิ้มพาณิชย์ ความสำเร็จที่เกิดจากการใช้หลักคิดของคุณแม่

ภาดาศักดิ์ ตันติวิริยะเวชกุล เทเบิลเทนนิส

จากเด็กหลังห้องที่ชีวิตเปลี่ยนไปมีทุกสิ่งทุกอย่างด้วยการเล่นกีฬา เติบโตมาโดยมีคุณแม่ขันธจิตร พรหมศร คอยทำงานเลี้ยงครอบครัว ดูแลและส่งเสริมการเล่นกีฬาอย่างเต็มที่ เพราะไม่อยากให้เห็นคุณแม่ต้องดิ้นรนทำงานหนักอีกต่อไป เจ้าไบร์ทจึงตัดสินใจเอาดีทางด้านกีฬาเทเบิลเทนนิส อายุ 15 ยอมพักการเรียนเพื่อไปเล่นเทเบิลเทนนิสที่ต่างประเทศ เงินทุกบาททุกสตางค์ที่ได้จากการเล่นอาชีพส่งกลับมาที่ไทยให้คุณแม่เก็บไว้หมด ชีวิตทุกวันนี้ ไบร์ท กับ คุณแม่ไม่ลำบากอีกต่อไป

อ่านเรื่อง ภาดาศักดิ์ ตันติวิริยะเวชกุล สร้างทุกอย่างจากสิ่งที่รัก เพื่อคนที่รัก 

พีระพัฒน์ โน๊ตชัยยา ฟุตบอล 

อดีตแบ็กซ้ายทีมชาติไทย สูญเสียคุณพ่อตั้งแต่อายุ 5 ขวบ เขาจึงโตมาโดยมีคุณแม่ณภัคต้องเลี้ยงดูลูกชาย 2 คนเพียงลำพัง โดยคุณแม่นั้นต้องทำงานประจำและยังหาของมาขายเสิรมหลังเลิกงาน เพื่อให้มีรายได้พอเลี้ยงดูลูกชายทั้ง 2 คน ด้วยความลำบากทำให้ บาส มุ่งมั่นพัฒนาฝึกทักษะในด้านฟุตบอล โดยหวังว่าสักวันจะมีรายได้มาคอยดูแลคุณแม่อย่างสุขสบาย

บาส ค่อย ๆ ไต่เต้าจากเล่นฟุตบอลอาชีพในระดับดิวิชั่น 2 ติดทีมเยาวชนทีมชาติไทย อยู่ในชุดคว้าอาเซียน ยู 19 ที่เมียนมา ในปี 2554 ก่อนจะยกระดับฝีเท้าขึ้นมาเล่นในลีกสูงสุดกับ บีอีซี เทโรศาสน และคว้าแชมป์ไทยลีก กับ เอสซีจี เมืองทองยูไนเต็ด และติดทีมชาติไทย

ทุกวันนี้ บาส เป็นแกนหลักของครอบครัว รายได้จากการเล่นฟุตบอลมีเงินเดือนหลักแสนคอยดูแลคุณแม่ให้ไม่ต้องลำบากเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว