ทำไมตำแหน่งเจ้าภาพเอเชี่ยนคัพ 2027 ถึงหอมหวาน ?

ทำไมตำแหน่งเจ้าภาพเอเชี่ยนคัพ 2027 ถึงหอมหวาน ?

#คุยเฟื่องเรื่องบอลไทย

อิหร่านทีมเบอร์ 2 ของทวีป (จากการจัดอันดับของฟีฟ่าล่าสุด) กลายเป็นชาติที่ 4 ที่แจ้งความประสงค์ขอเสนอตัวเป็นเจ้าภาพเอเชียนคัพปี 2027 (ต่อจากสามรายก่อนหน้านี้อย่างซาอุดิอาระเบีย, อินเดีย และกาตาร์) และตามข่าวที่ออกมาจากฝั่งตะวันออกกลางด้วยกันก็ยังมีอีก 1-2 ชาติในละแวกนั้นที่กำลังอยู่ระหว่างพิจารณาว่าจะขอแจมกับเขามั้ยเช่นกัน

“โอ้ว..แม่เจ้า!”  ไม่นึกไม่ฝันว่าตำแหน่งโต้โผรายการเอเชียนคัพในอีกราวๆ 7 ปีข้างหน้าจะเป็นที่ต้องการมากขนาดนี้ แถมส่วนใหญ่ยังเป็นชาติจากตะวันออกกลางที่ล้วนแล้วแต่เป็นชาติที่มีเงินถุงเงินถัง พูดง่ายๆการเสนอตัวเป็นเจ้าภาพหนนี้กำลังจะกลายเป็นเวทีของการห้ำหั่นกันของบรรดาชีคห์, สุลต่าน และนายห้าง

ทำไมมันถึงเป็นแบบนั้น? (ทั้งๆที่แต่ละชาติก็รู้ๆกันอยู่แล้วว่าการจะจัดรายการที่มีสเกลใหญ่ระดับนี้ แถมด้วยจำนวนทีมที่เข้าร่วมที่มากถึง 24 ทีม จำนวนสนามและความพร้อมทุกๆด้านที่เอเอฟซีต้องการนั้นมันจะต้องใช้เงินเสกออกมามากมายมหาศาลเลยล่ะ)

อินเดียเองแม้จะเป็นชาติจากเอเชียใต้เพียงหนึ่งเดียว แต่หนนี้พวกเขาก็มีท่าทีที่ชัดเจนว่าอยากขอจัดอย่างออกนอกหน้าและไม่สนว่าจะต้องทุ่มมากแค่ไหน เพราะกระแสฟุตบอลของพวกเขากำลังมาและหากพวกเขาได้จัด นี่จะถือเป็นครั้งแรกและครั้งประวัติศาสตร์ที่พวกเขาสามารถนำเอาเวทีชิงแชมป์ทวีปมาเตะกันได้ถึงหน้าบ้าน (แพชชั่นมาเต็มชนิด “แรงปรารถนาสำคัญกว่าทุกอย่าง”) และจากจำนวนประชากรที่เป็นเบอร์ 2 ของโลกนี่แหละ แค่ข้อนี้เพียงข้อเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ทั้งเอเอฟซีและฟีฟ่าต้องหันมาสบตาอินเดียอยู่บ้าง (อย่าลืมนะว่าฟุตบอลมันยังคงเป็นเรื่องของเงินๆทองๆอยู่ดี ลองคิดกันเล่นๆว่าค่าสปอนเซอร์, ค่าการตลาด และบรรดาค่าโฆษณาต่างๆจะน่าสนใจแค่ไหน หากเอเชียนคัพเกิดขึ้นในดินแดนที่มีประชากรมากกว่า 1.3 พันล้านคน?)

ข้อสนับสนุนของอินเดียอีกเรื่องคือฟีฟ่าและเอเอฟซีเอง ต่างต้องการขยายฐานผู้ชมแถมยังมีความพยายามที่จะให้โอกาสการเป็นเจ้าภาพในชาติที่ไม่เคยได้รับโอกาสเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ความเป็นไปได้ของอินเดียกับเอเชียนคัพ 2027 ณ มุมไบก็พอจะมีความเป็นไปได้ไม่น้อยเลยแหละ

ทีนี้มาว่ากันด้วยเหตุผลของชาติจากตะวันออกกลางกันดูบ้าง

ว่ากันว่าเหตุผลหลักๆในการตัดสินใจขอเสนอตัวเป็นเจ้าภาพของซาอุฯหนนี้เพราะพวกเขามองว่า “มันคือบันไดไปสู่เวทีที่ยิ่งใหญ่กว่าอย่างเวิลด์คัพ” เพราะการเป็นเจ้าภาพเอเชี่ยนคัพ2027 คือการเตรียมความพร้อมเพื่อที่จะขอเสนอตัวเป็นเจ้าภาพบอลโลกในอีก 14 ปีข้างหน้า(เวิร์ลคัพ 2034 ที่บรรดาชาติในอาเซียนจะขอเป็นเจ้าภาพร่วม ปีเดียวกันนั่นแหละ)

ในขณะที่ในรายของกาตาร์ซึ่งเดิมทีก็ได้สิทธิ์จัดรายการใหญ่อย่างบอลโลก 2022 อยู่แล้ว แต่ทำไมพวกเขายังสนใจรายการที่มีสเกลเล็กลงไปอย่างเอเชี่ยนคัพอีกล่ะ?  

ตอบอย่างงี้นะครับ..เดิมทีความสัมพันธ์ของกาตาร์กับหลายชาติในย่านนั้นก็ไม่ค่อยจะสู้ดีเท่าไหร่โดยเฉพาะกับซาอุฯที่เป็นเหมือนไม้เบื่อไม้เมา ดังนั้นเมื่อเห็นว่าซาอุฯขอยื่นซองประมูลงานมันก็ไม่แปลกเลยที่พวกเขาจะเอาบ้าง(พูดง่ายๆเคสของกาตาร์เหตุผลมันไม่ได้มีอะไรซับซ้อน มันเป็นเรื่องของการแสดงศักยภาพพร้อมทั้งประกาศว่าข้าก็แน่ไม่แพ้เอ็งเช่นกัน)

ส่วนในรายของอิหร่าน เดิมทีพวกเขาก็เคยยื่นซองขอจัดเอเชียนคัพมาแล้วในครั้งก่อน(ตอนปี 2019)ก่อนจะขอยกเลิกในภายหลัง และจากข่าวที่ออกมาสถานการณ์ของการหล่นจากตำแหน่งเบอร์ 1 ของทวีปและเส้นทางเวิร์ลคัพที่กาตาร์ที่กำลังอยู่ในโหมด “โคม่า” บรรยากาศการเชียร์บอลโดยเฉพาะทีมชาติของอิหร่านเองในตอนนี้ไม่ต่างจากความเงียบงันในความมืดที่ไร้แสงสว่าง  

อิหร่านกำลังต้องการอะไรบางอย่างที่จะสามารถเรียกความมั่นใจ, ปลุกศรัทธาและสามารถคืนความสุขให้แก่แฟนบอลของพวกเขาได้ หวยก็เลยมาตกที่การขอเป็นเจ้าภาพเอเชียนคัพ 2027 ซึ่งพวกเขามองว่ามันคือเวทีที่จะนำความคึกคักและความยิ่งใหญ่กลับมาสู่เปอร์เซียอีกครั้ง(เพราะหนล่าสุดที่พวกเขาได้เป็นเจ้าภาพต้องย้อนกลับไปในปี 1976 นู่นซึ่งนับว่านานมาก)

“นานาจิตตัง” ทุกชาติล้วนมีเหตุผลของตัวเอง เชื่อว่านี่แค่การเริ่มต้นเท่านั้น เพราะกว่าจะถึงวันปิดรับซองตามที่ทางเอเอฟซีขยายออกไปให้ไปจบที่ในวันที่ 30 มิ.ย. คงจะมีอีกหลายชาติโผล่มายื่นซองขอประมูลงานเพิ่มอีกแน่

“To be continued...ดูกันยาวๆต่อไป” ว่าแต่ท่านผู้อ่านล่ะ..ถ้าโหวตได้อยากโหวตให้ใครได้เป็นเจ้าภาพ?

 แฟนบอลว่าไง ถ้าไทยจะขอเป็นเจ้าภาพเอเชี่ยนคัพ 2027 ? อ่านบทความเพิ่มเติมได้