สิงห์อมควันกับอุปสรรคที่ปิดกั้นความสามารถ

การสูบบุหรี่สามารถนำไปสู่ปัญหาสุขภาพมากมายหลายด้าน ซึ่งอาจไม่เป็นที่รู้โดยทั่วกัน เพราะมันทั้งลดความจุของปอด, เสี่ยงต่อโรคระบบทางเดินหายใจและการหมุนเวียนของโลหิต รวมทั้งลดทอนกำลังวังชา ซึ่งทั้งหมดเป็นผลข้างเคียงโดยทั่วไปเท่านั้น

แน่นอนว่า การสูบบุหรี่ย่อมส่งผลต่อศักยภาพของนักกีฬาที่ต้องใช้ร่างกายมากกว่าคนทั่วไป ถึงแม้บางครั้งเราอาจประหลาดใจที่หลายคนยังคงทำผลงานได้น่าทึ่งแม้พวกเขาเป็นสิงห์อมควันก็ตาม

แต่ความเป็นจริงแล้วไม่ว่าจะเป็นนักกีฬาระดับใด จะมืออาชีพ หรือมือสมัครเล่น จะมุ่งมั่นเพื่อความเป็นเลิศหรือแค่ออกกำลังกาย บุหรี่จะเป็นสิ่งที่ฉุดศักยภาพของคุณลงมาจากจุดที่ควรจะเป็น และนี่คือโทษของบุหรี่ที่ส่งผลต่อการเล่นกีฬา

เพิ่มโอกาสในการได้รับบาดเจ็บ

การสูบบุหรี่ส่งผลต่อระดับออกซิเจนในร่างกาย, ลดการหมุนเวียนโลหิต, เพิ่มอัตราการเต้นของหัวใจ รวมทั้งจำกัดปริมาณออกซิเจนในเซลล์ของร่างกายซึ่งทำให้เราไม่สามารถโชว์ศักยภาพออกมาได้อย่างเต็มที่  

บุหรี่กับนักกีฬาจึงไปด้วยกันไม่ได้เพราะสาเหตุเหล่านี้ ซึ่งหากร่างกายไม่อยู่ในสภาวะที่เหมาะสมก็ย่อมเสี่ยงต่ออาการบาดเจ็บเพิ่มขึ้น คุณจะอ่อนแอกว่าเดิมหลังสูบบุหรี่อย่างต่อเนื่องซึ่งมันจะขวางกระบวนการฟื้นฟูและซ่อมแซมส่วนที่สึกหรอของร่างกายหลังจากฝึกซ้อมหรือลงแข่ง และหากมันไม่สามารถฟื้นฟูได้หลังผ่านการออกกำลังอย่างหนัก ร่างกายของคุณก็จะไม่พร้อมรับภาระจากการใช้งานหนต่อไป

ยิ่งไปกว่านั้นการที่ออกซิเจนในเม็ดเลือดถูกจำกัดก็จะทำให้สมองรับออกซิเจนไม่เพียงพอ เมื่อถึงช่วงเวลาชี้เป็นชี้ตายในการแข่งขันก็ยากที่จะทำการตัดสินใจในช่วงเสี้ยววินาที และยังมีโอกาสทำให้คุณตกอยู่ในภาวะเสี่ยงต่ออาการบาดเจ็บอีกด้วย

ลดทอนความแข็งแกร่งของร่างกาย

นักกีฬาที่สูบบุหรี่ย่อมต้องเผชิญกับภาวะที่ร่างกายไม่แข็งแรงดังเดิม อย่างแรกและเป็นเรื่องสำคัญเลยก็คือ พวกสิงห์อมควันต้องการเวลาในการพักฟื้นร่างกายนานกว่าคนที่ไม่สูบบุหรี่ นี่เป็นผลมาจากการที่ออกซิเจนเข้าสู่ปอดน้อยลงเพราะความจุของปอดลดลงนั่นเอง

มีผลวิจัยบอกว่าหากคุณเลิกสูบบุหรี่ ความจุปอดของคุณจะเพิ่มมากขึ้นสูงสุดถึง 30 เปอร์เซ็นต์ ภายใน 2-3 เดือน เพราะฉะนั้นการที่ลงแข่งโดยปอดทำงานได้แค่ 70 เปอร์เซ็นต์ ถือเป็นแต้มต่อให้คู่แข่งอย่างมาก ต่อให้เป็น ลิโอเนล เมสซี่ เอง ก็คงมีปัญหากับการลงเล่นในสภาพนั้น

อีกเหตุผลที่ทำให้ความแข็งแกร่งของเหล่านักสูบลดลงคือ กล้ามเนื้อของพวกเขามีโอกาสน้อยที่จะฟื้นฟูและทำผลงานได้ดีอย่างต่อเนื่อง สิ่งนี้เหมือนเป็นดาบสองคม เพราะนักกีฬาสายควันที่ได้รับออกซิเจนเข้าสู่ร่างกายน้อยลงต้องอาศัยกล้ามเนื้อซึ่งต้องการออกซิเจนมากขึ้น กล้ามเนื้อของนักกีฬาเหล่านี้ต้องการออกซิเจนมากกว่าเดิมเพราะพวกเขาอ่อนแอลง โดยเพาะเมื่อเทียบกับคนที่ไม่สูบบุหรี่

แล้วนักกีฬาดัง ๆ รับมือกับเรื่องนี้อย่างไร

ถึงแม้จำนวนคนสูบบุหรี่ดูเหมือนจะลดลงในทศวรรษหลัง ก็ยังมีนักกีฬาหลายต่อหลายคนที่ถูกจับภาพได้ว่าพวกเขาเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีต่อเยาวชน ส่วนใหญ่รู้ถึงผลข้างเคียงเป็นอย่างดี แต่พวกเขาก็ยอมทำลายศักยภาพของตัวเองแลกกับความพึงพอใจเพียงไม่กี่นาที นักกีฬาดังที่เรารู้กันดีว่าพวกเขาคือสิงห์อมควันตัวยงมีทั้ง ไมเคิล จอร์แดน ตำนานนักบาสเกตบอลเอ็นบีเอ, จอห์น เดลี่ ยอดโปรกอล์ฟชาวอเมริกัน, อเล็กซ์ โรดริเกซ ตำนานนักเบสบอล รวมทั้งนักฟุตบอลอย่าง เวย์น รูนี่ย์, มาริโอ บาโลเตลลี่ และแจ็ค วิลเชียร์ โอเคบางคนอาจจะโต้แย้งว่า พวกเขาก็ยังทำผลงานได้อย่างยอดเยี่ยม เพราะต่างก็ประสบความสำเร็จ และไม่ได้เลิกเล่นก่อนวัยอันควร แต่ก็น่าคิดในอีกมุมหนึ่งว่า หากพวกเขาเหล่านี้ไม่สูบบุหรี่ อาชีพของพวกเขาจะไปได้ไกลขนาดไหน

โชคดีที่ทุกวันนี้ มีตัวช่วยมากมายสำหรับคนต้องการเลิกข้องแวะกับบุหรี่ อย่างเช่น แผ่นนิโคติน, ยาพ่น และหมากฝรั่ง อย่างไรก็ตาม กระบวนการเลิกบุหรี่อาจกินเวลาหลายเดือนซึ่งอาจไม่ใช่หนทางแก้ไขเหมาะสมที่สุด แต่มีอีกวิธีหนึ่งคือการเลิกแบบหักดิบที่อาจจะดูยากและโหดร้ายต่อสภาพจิตใจ อย่างไรก็ตามนี่ก็เป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพ

นักกีฬาบางคนอาจเลือกใช้วิธีสูบบุหรี่ไฟฟ้าที่มีของเหลวกลิ่นผลไม้ ซึ่งให้ความรู้สึกเหมือนการสูบบุหรี่ และบางชิ้นได้รับการยอมรับว่าช่วยเรื่องการลดปริมาณสารนิโคตินที่เข้าสู่ร่างกายได้ แต่ของพวกนี้ก็มีผลข้างเคียงของตัวมันเองเช่นกัน

ดังนั้นหากจะเอาดีด้านกีฬา อย่าได้สูบบุหรี่โดยเด็ดขาด

การสูบบุหรี่ไม่เพียงจะลดทอนความสามารถของคุณ แต่จะทำให้คุณเสียทีมสปิริตไปด้วย เพราะเพื่อนร่วมทีมจะเห็นคุณทำสิ่งที่ทำร้ายตัวคุณเอง และผลงานของทีมก็จะได้รับผลกระทบจากสิ่งนั้น

ในขณะเดียวกันการรับความช่วยเหลือจากผู้อื่นจะช่วยให้คุณเลิกบุหรี่ได้เร็วขึ้นเป็น 2 เท่า เหมือนกับในการเล่นกีฬาที่การทำงานเป็นทีมสร้างความแตกต่างระหว่างชนะกับแพ้ได้เช่นกัน