มันอยู่ในสายเลือด! 5 สุดยอดครอบครัวนักกีฬา

วงการที่สุภาษิต "ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น" ถูกนำมาใช้ได้เห็นภาพชัดเจนที่สุด เห็นจะเป็นวงการกีฬา เพราะโดยมากแล้วเด็กที่มีพ่อแม่เป็นนักกีฬาจะได้เข้าไปคลุกคลีใกล้ชิดกับกีฬาประเภทนั้น ๆ หรือได้รับการปลูกฝังให้มีจิตใจรักกีฬาไปโดยปริยาย หลายคนเจริญรอยตามพ่อแม่ หรือบางคนหันไปเล่นกีฬาชนิดอื่น ๆ ซึ่งแน่นอนว่ามีทั้งประสบความสำเร็จและล้มเหลวโดยเฉพาะอย่างยิ่งหากมีพ่อแม่ที่มีชื่อเสียงระดับโลก

อย่างไรก็ตามมีบางครอบครัวที่ประสบความสำเร็จกันทั้งตระกูล ทั้งรุ่นพ่อ รุ่นลูก หรืออาจจะถึงรุ่นหลาน แต่จะมีครอบครัวไหนที่มีชื่อเสียงจนคนรู้จักกันไปทั่วโลกนั้น ติดตามกันได้ที่นี่

มัลดินี่

หากจะเอ่ยถึงตระกูลนักฟุตบอล ถ้าเป็นแฟนบอลรุ่นเก่าถึงรุ่นกลางย่อมต้องนึกถึงตระกูลมัลดินี่ โดย เซซาเร่ มัลดินี่ คือกองหลังที่ลงเล่นในช่วงปี 1952-67 กับ 3 สโมสรในอิตาลี แต่ที่สร้างชื่อมากที่สุดคือการรับใช้ เอซี มิลาน ถึง 12 ฤดูกาล คว้าแชมป์ลีก 4 สมัย และแชมป์ยูโรเปี้ยน คัพ 1 สมัย อย่างไรก็ตามลูกชายของเขาคือ เปาโล นั้น ประสบความสำเร็จมากกว่าผู้พ่อเสียอีก

เปาโล ลงเล่นทั้ง 24 ฤดูกาลกับมิลาน และได้รับการยกย่องให้เป็นหนึ่งในกองหลังที่ดีที่สุดตลอดกาล โดยคว้าแชมป์เซเรีย อา 7 สมัย, แชมป์ยุโรป 5 สมัย รวมทั้งเคยได้รองแชมป์และอันดับ 3 ในฟุตบอลโลก นอกจากนั้นทั้งคู่ยังเป็นส่วนหนึ่งของทีมชาติอิตาลีชุดฟุตบอลโลกปี 2002 โดยเซซาเร่ทำหน้าที่เป็นเทรนเนอร์ แต่ทัพอัซซูร์รี่ไปถึงแค่รอบ 16 ทีมสุดท้าย หลังแพ้เกาหลีใต้เจ้าภาพแบบช็อกโลก

อย่างไรก็ตาม แม้เซซาเร่จะเสียชีวิตไปในปี 2016 แต่ดีเอ็นเอของเขา ยังส่งต่อไปถึงรุ่นหลาน แม้ คริสเตียน ลูกชายคนโตของเปาโลที่เล่นตำแหน่งเดียวกับปู่และพ่อจะไม่ประสบความสำเร็จ แต่ แดเนียล น้องชาย ที่เปลี่ยนไปเล่นตำแหน่งมิดฟิลด์ตัวรุก ดูมีแววไปไกลในวงการลูกหนัง และได้ประเดิมลงเล่นให้ทีมชุดใหญ่ของมิลานไปแล้วอีกด้วย

เคอร์รี่

ครอบครัวจอมแม่นของเอ็นบีเอ จนแทบจะเรียกว่าเป็นความสามารถพิเศษที่ส่งต่อผ่านทางสายเลือด โดย เดลล์ เคอร์รี่ ผู้พ่อ เข้าสู่เอ็นบีเอในปี 1986 ก่อนจะสร้างชื่อโด่งดังในการลงเล่นกับ ชาร์ล็อตต์ ฮอร์เน็ตส์ ซึ่งเจ้าตัวใช้เวลาอยู่ที่นั่นถึง 10 ฤดูกาล ถือครองสถิติแฟรนไชส์ด้านการทำคะแนน และจำนวนการยิงลูก 3 แต้มลงห่วง ก่อนจะโดน เคมบ้า วอลเกอร์ ทำลายสถิติในภายหลัง

อย่างไรก็ตาม แม้เดลล์จะทำผลงานได้น่าประทับใจ แต่เทียบไม่ได้เลยกับลูกชายคนโตอย่าง สตีเฟ่น เคอร์รี่ ที่ก้าวขึ้นมาเป็นซูเปอร์สตาร์ระดับโลกในช่วงหลายปีหลัง การเล่นของเขาเปลี่ยนแปลงเอ็นบีเอ และวงการบาสเก็ตบอลทั่วโลก ด้วยความแม่นยำราวจับวาง และยิงได้แทบทุกระยะในสนาม นอกจากนั้นยังช่วยให้ โกลเด้น สเตต วอร์ริเออร์ส คว้าแชมป์ 3 สมัย พร้อมกับคว้ารางวัลผู้เล่นทรงคุณค่า 2 ครั้ง รวมทั้งยังครองสถิติยิงลูก 3 คะแนนลงมากที่สุด 5 ฤดูกาล

ส่วนเซ็ธลูกชายคนรอง ต้องเจอช่วงเวลาที่ยากลำบากกว่าจะได้ลงเล่นในเอ็นบีเอ แม้จะทำผลงานได้ดีในระดับคอลเลจ แต่ก็ไม่ถูกดราฟต์เข้าลีก และต้องไปเริ่มต้นในลีกสำรองก่อนจะมาฉายแสงจากฐานะตัวสำรองในทีมซาคราเมนโต้ คิงส์ ตามด้วย ดัลลัส แมฟเวอริกส์, พอร์ตแลนด์ เทรล เบลเซอร์ส และกลับมาอยู่แมฟส์อีกครั้ง ในฐานะมือปืน 3 คะแนน ที่คู่แข่งประมาทไมได้ 

นอกจากลูกชายทั้ง 2 คนแล้ว ไซเดล ลูกสาว และน้องเล็กของบ้านก็เป็นนักวอลเลย์บอลในระดับมหาวิทยาลัยเหมือนกับซอนย่าผู้เป็นแม่ นอกจากนั้นเธอยังแต่งงานกับ เดเมียน ลี ชู้ตติ้งการ์ดของทีมวอร์ริเออร์สอีกด้วย

แมนนิ่ง

นี่คือครอบครัวที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในวงการกีฬา ไล่ตั้งแต่รุ่นพ่อ อาร์ชี่ แมนนิ่ง คือควอเตอร์แบ็กระดับโปรโบว์ล 2 สมัย จากการลงเล่น 13 ฤดูกาล และได้รับการบรรจุชื่อเข้าสู่หอเกียรติยศของ นิว ออร์ลีนส์ เซนต์ส ทีมที่ดราฟต์เขาเข้าสู่ลีกในอันดับ 2 ของปี 1971

ส่วนลูกชายของเขา ได้ดีเอ็นเอพ่อไปเต็ม ๆ และยังประสบความสำเร็จมากกว่าอีกด้วย เริ่มจาก เพย์ตัน ลูกชายคนรอง ดราฟต์อันดับ 1 ปี 1998 ได้รับการยกย่องให้เป็นหนึ่งในควอเตอร์แบ็กที่ยอดเยี่ยมที่สุดในประวัติศาสตร์ จากผลงานคว้าแชมป์ซูเปอร์โบว์ล 2 สมัย กับ 2 ทีม (อินเดียนาโปลิส โคลต์ส, เดนเวอร์ บรองโก้ส์), ติดทีมโปรโบว์ล 14 สมัย, ได้รางวัลผู้เล่นทรงคุณค่า 5 สมัย, ครองสถิติขว้างทำทัชดาวน์มากที่สุดในหนึ่งฤดูกาล, ขว้างทำระยะรวมมากที่สุดในหนึ่งฤดูกาล และขว้างทำทัชดาวน์มากที่สุดในเกมเดียว ก่อนจะรีไทร์ในปี 2016

ขณะที่ อีลาย ลูกคนสุดท้อง ผลงานไม่แพ้พี่ชาย โดยเป็นดราฟต์อันดับ 1 ในปี 2004 ก่อนช่วยให้ นิวยอร์ก ไจแอนต์ส คว้าแชมป์ซูเปอร์โบว์ล 2 สมัย ด้วยผลงานระดับเอ็มวีพีรอบชิงฯ ทั้ง 2 ครั้ง นอกจากนั้นยังติดทีมโปรโบว์ลอีก 4 ครั้ง, ครองสถิติตลอดกาลของไจแอนต์สทั้งระยะการขว้างรวม และจำนวนทัชดาวน์ ก่อนจะรีไทร์ในช่วงต้นปี 2020

ความจริงแล้ว คูเปอร์ ลูกชายคนโตของ อาร์ชี่ ก็มีแววรุ่งไม่น้อยไปกว่าน้องชายของตัวเอง หลังจากทำผลงานโดดเด่นในตำแหน่งปีกนอกตั้งแต่สมัยอยู่ไฮสคูล โดยมีเพย์ตันคอยขว้างลูกให้ แต่เจ้าตัวกลับมีอาการป่วยเป็นโรคโพรงกระดูกสันหลังตีบแคบในช่วงก่อนจะเข้ามหาวิทยาลัย ทำให้ต้องล้มเลิกความฝันในการเป็นนักอเมริกันฟุตบอลตามคุณพ่ออย่างน่าเสียดาย อย่างไรก็ตาม อาร์ช ลูกชายของคูเปอร์ที่ตั้งชื่อตามคุณปู่มีแววจะสานต่อตำนานแมนนิ่งคนต่อไป หลังทำผลงานเป็นที่ฮือฮาในระดับไฮสคูลซึ่งเจ้าตัวเข้าเรียนที่เดียวกับพ่อและอาทั้ง 2 คน แน่นอนว่าเป็นตำแหน่งควอเตอร์แบ็กอีกด้วย

เมย์เวทเธอร์

แฟนกีฬาทุกคนย่อมรู้จักชื่อของ ฟลอยด์ เมย์เวทเธอร์ จูเนียร์ หนึ่งในนักชกที่ดีที่สุดตลอดกาล เจ้าของสถิติไร้พ่าย และแชมป์โลกหลายสถาบัน แต่ "เดอะมันนี่" ไม่ใช่คนเดียวในตระกูลที่มีพรสวรรค์บนสังเวียนผ้าใบ เพราะ ฟลอยด์ เมย์เวทเธอร์ ซีเนียร์ พ่อของเขา ก็เป็นนักชกที่มีชื่อเสียงในช่วงปี 70-80 ด้วยสถิติชนะ 28 แพ้ 6 ไฟต์ตลอดอาชีพ พร้อมกับสไตล์เน้นรัดกุมแบบเดียวกับลูกชาย

นอกจากคุณพ่อแล้ว โรเจอร์และเจฟฟ์ อาของเขาก็เป็นนักชกระดับแชมเปี้ยน โดย โรเจอร์ เป็นแชมป์โลก 2 รุ่น และเคยเป็นแชมป์สถาบันหลักอย่าง WBA และ WBC ก่อนจะผันตัวมาเป็นเทรนเนอร์ให้หลานชายช่วงปี 2000-2012 ก่อนจะเสียชีวิตในเดือนมีนาคมปี 2020 ส่วน เจฟฟ์ เคยเป็นแชมป์ของ IBO ก่อนจะแขวนนวมในปี 1997 และหันมาจับอาชีพเทรนเนอร์เช่นกัน

ชูมัคเกอร์

ปิดท้ายกันที่ครอบครัวชูมัคเกอร์ในฟอร์มูล่า วัน แน่นอนว่าคนที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดคือ มิชาเอล ชูมัคเกอร์ เจ้าของสถิติแชมป์โลกสูงสุด 7 สมัย ในช่วงปี 1991-2006 และ 2010-12 แต่ปัจจุบันยังอยู่ระหว่างรักษาตัวจากอุบัติเหตุในการเล่นสกีเมื่อปี 2013

ขณะที่ ราล์ฟ น้องชาย แม้ยังไม่ถึงขั้นคว้าแชมป์โลกได้สำเร็จ แต่ยังได้แชมป์ไป 6 สนามจากการลงแข่งช่วงปี 1997-2007 ก่อนจะหันไปแข่งทัวริ่งคาร์ และแขวนพวงมาลัยในปี 2012

แต่ที่น่าสนใจคือ มิค ชูมัคเกอร์ ลูกชายของ มิชาเอล ซึ่งเพิ่งได้ลงแข่งในรุ่น ฟอร์มูล่า ทู เมื่อปี 2019 และคว้าแชมป์ได้ 1 สนาม หลังจากคว้าแชมป์ ฟอร์มูล่า ทรี ยุโรป มาแล้วในฤดูกาล 2018 โดยเจ้าตัวเป็นนักขับในสังกัดเฟอร์รารี่ ทีมที่สร้างชื่อให้กับคุณพ่อนั่นเอง และเผื่อบางคนอาจจะยังไม่รู้ คอรินน่า ภรรยาของมิชาเอล ก็มีดีกรีเป็นนักขี่ม้าแบบตะวันตกระดับแชมป์ยุโรปเลยทีเดียว