7 ปีแห่งความทุ่มเท "ไอ จริยา" กับเป้าหมายป้องกันแชมป์ซีเกมส์

3 เหรียญในซีเกมส์ บนเส้นทางนักกรีฑาประเภทลาน ของ “ไอ” จริยา วิชัยดิษฐ นักกีฬาพุ่งแหลนไทย จากสุราษฎร์ธานี สู่การเป็นตัวแทนทีมชาติไทย นี่คือเรื่องราวแรงบันดาลใจและเป้าหมายของเธอ
 

ค้นพบตัวเองในการพุ่งแหลน

จุดเริ่มต้นในการเล่นกีฬาของไอ เริ่มต้นสมัยชั้นประถม จากกีฬาเปตองที่ไปได้สูงถึงแชมป์ระดับจังหวัด สู่กรีฑาในช่วงมัธยมเพราะสรีระที่สูงใหญ่กว่าเพื่อนในชั้นเรียน จึงถูกครูชักชวนไปแข่งทุ่มน้ำหนัก จนได้ไปแข่งในรายการแข่งขันของกีฬาจังหวัดสุราษฎร์ธานีเช่นกัน 

"ประถมเริ่มเล่นกีฬาจากการเล่นกีฬาเปตอง ตั้งแต่ ป.1 จนใกล้จะจบ ป.6 และได้เข้าไปแข่งขันกีฬาเปตองในระดับจังหวัด ได้เหรียญทองในรายการนั้น ตอนนั้นยังไม่รู้จักคำว่ากรีฑาคืออะไร พอไปแข่งระดับจังหวัดจึงได้พบกับผู้ฝึกสอนท่านแรกคือ ครูสุริยา แซ่อุ้ย หรือ ชื่อเล่นครูหมี ชวนให้ไปเรียนมัธยมต้นที่โรงเรียนกีฬาเทศบาลนครสุราษฎร์ธานี"

จากจุดนั้น ทำให้ไอทุ่มเทกับกรีฑาประเภทลาน โดยครูหมีถ่ายทอดความรู้ให้ทั้งทุ่มน้ำหนัก ขว้างจักร และ พุ่งแหลน ซึ่งไอเล่าว่า พุ่งแหลนเป็นกรีฑาประเภทสุดท้ายที่รู้จัก แต่เมื่อฝึกซ้อมไป ก็ค้นพบตัวเองในเวลาต่อมา

"พุ่งแหลนเป็นกรีฑาประเภทสุดท้ายที่รู้จักเลย แต่ซ้อมไปกลายเป็นประเภทที่ทำได้ดีที่สุด จนได้ลงคัดเลือกตัวแทนจังหวัดไปแข่งกีฬาเยาวชน และได้แชมป์กีฬาเยาวชนตั้งแต่ครั้งแรกที่แข่ง คือ อุตรดิตถ์เกมส์เป็นแชมป์ตั้งแต่ปีแรกและป้องกันแชมป์ได้จนปีสุดท้ายของการแข่งขัน จนได้ติดทีมชาติไทยชุดเยาวชนทีมชาติ"

สู่แคมป์ทีมชาติไทยเมื่ออายุ 14

จุดเปลี่ยนที่ทำให้ไอมีความมุ่งมั่นในการพุ่งแหลนสู่ความเป็นเลิศ จนทำให้อยากเป็นทีมชาติอย่างเต็มตัว คือ ครั้งแรกที่ติดทีมชาติไทยชุดเยาวชน เมื่ออายุ 14 ปี ไอได้มีโอกาสไปฝึกซ้อมกับรุ่นพี่ทีมชาติชุดใหญ่ จนตั้งเป้าไปถึงเหรียญทองซีเกมส์สักครั้งในชีวิต

จากนั้นไอได้รับโอกาสที่เปลี่ยนชีวิตเธอตลอดกาล ด้วยการได้เข้าไปเก็บตัวในแคมป์ทีมชาติไทย จากคำชักชวนของเซอร์เกย์ วอยนอฟ (Sergey Voynov) โค้ชชาวต่างชาติคนแรก ที่ชักชวนให้เข้าไปเก็บตัวและฝึกซ้อมให้ จนสามารถติดทีมชาติไทยชุดใหญ่ได้สำเร็จ 

"ผู้ชักนำให้เข้ามาอยู่ในสมาคมกรีฑาแห่งประเทศไทย ก็คือ โค้ชเซอร์เกย์ ตอนนี้เสียไปแล้ว แต่ยังระลึกถึงท่านเสมอ เพราะท่านที่ทำให้ติดทีมชาติชุดใหญ่ได้ ฝึกซ้อมให้จนประสบความสำเร็จ"

เมื่อเข้าแคมป์ทีมชาติ ไอ ได้พบกับไอดอล คือ “เปรี้ยว” ณัฏฐา นาชาญ แชมป์ซีเกมส์ 4 สมัย เป็นทั้งพี่เลี้ยงให้คำแนะนำ และ คำปรึกษาเป็นอย่างดี ตั้งแต่ครั้งแรกจนปัจจุบัน

"ไอดอลก็คือ พี่เปรี้ยว ณัฏฐา นาชาญ แชมป์ซีเกมส์ 4 สมัย ตั้งแต่เข้าแคมป์ทีมชาติ เป็นทั้งพี่เลี้ยง ให้คำแนะนำ คำปรึกษาเป็นอย่างดี ตั้งแต่ครั้งแรกจนถึงตอนนี้ ก็ยังให้คำปรึกษาได้เป็นอย่างดีทุกๆ เรื่อง"

ผ่านความท้อแท้สู่ความสำเร็จในซีเกมส์

เส้นทางสู่ความสำเร็จไม่ง่ายนัก การบาดเจ็บเกิดขึ้นได้เสมอกับนักกีฬาที่ทุ่มเทฝึกซ้อม เช่นเดียวกับไอ เมื่อเข้าสู่ทีมชาติได้ 4 ปี ก็เกิดบาดเจ็บถึงขั้นกระดูกแตก ทำให้ต้องพักยาว 1 ปีเต็ม นับเป็นช่วงพิสูจน์จิตใจ เพื่อกลับมาบนเส้นทางเดิมให้ได้อีกครั้ง

"เมื่อตอนอายุ 18 ปีได้เกิดอุบัติเหตุในการฝึกซ้อมจนทำให้กระดูกนิ้วเท้าแตก ต้องพักฟื้นและใช้เวลาฟื้นฟู ถึง 1 ปี ท้อและอยากเลิกเล่น แต่ได้กำลังใจจากโค้ช พี่ๆ ในทีมและครอบครัว ทำให้กลับมาทำตามความฝันที่อยากได้เหรียญซีเกมส์อีกครั้ง รักษา และ ฟื้นฟูร่างกายจนติดซีเกมส์ครั้งแรกในปีต่อมาที่มาเลเซีย แต่ไม่ได้เหรียญรางวัล"

ความสำเร็จไม่เคยทอดทิ้งคนที่ตั้งใจ ในซีเกมส์ปี 2019 ที่ฟิลิปปินส์ ไอ จริยา คว้าเหรียญได้สำเร็จ เป็นเหรียญทองแดงแห่งความภาคภูมิใจ "รู้สึกดีใจมาก แต่ยังรู้สึกว่าไม่สุด รู้สึกว่าตัวเองต้องทำได้ดีกว่านี้ ก็เลยมุ่งมั่นต่อ เพื่อให้ได้เหรียญทองให้ได้"

และแล้ว ผลลัพธ์ของช่วงเวลา 7 ปี แห่งความทุ่มเทก็ประสบผล ไอไต่บันไดความฝันจากเหรียญทองแดงในครั้งแรก สู่ขั้นถัดไป คือ เหรียญเงินซีเกมส์ 2021 ครั้งที่ 31 ประเทศเวียดนาม และยังทุ่มเทต่อไปเพื่อพิชิตเหรียญทองให้ได้

เหรียญทองแห่งความอดทน

เพราะความมุ่งมั่น อดทน และไม่ยอมแพ้ ตั้งเป้าหมายสูงในซีเกมส์ และพยายามจนได้รับโอกาสครั้งที่ 4 ในซีเกมส์พนมเปญ 2023 กลายเป็นการแข่งขันที่ภูมิใจที่สุดของเธอ

"ซีเกมส์กัมพูชาปี 2023 ที่ผ่านมา คว้าเหรียญทองให้กับตัวเองตามที่ตั้งเป้าหมายมาตลอดได้สำเร็จ รู้สึกภูมิใจมากกับความพยายามที่ตัวเองอดทนตั้งหน้าตั้งตาฝึกซ้อมตลอด 7 ปีที่ทุ่มเทมา กับการพยายาม 4 ครั้ง ในซีเกมส์ รู้สึกว่าคุ้มค่ามากที่ตัวเองพยายามมาได้ขนาดนี้" 

จุดที่คิดว่าประสบความสำเร็จสูงสุด สำหรับไอไม่ใช่ชัยชนะ หรือ ได้เหรียญ แต่คือความอดทน ความมุ่งมั่น และไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตา จากนักกีฬาที่เคยบาดเจ็บหนัก สู่จุดสูงสุดแห่งภูมิภาคอาเซียน

"สำหรับตัวเอง จุดที่คิดว่าประสบความสำเร็จสูงสุดไม่ใช่แค่การชนะ แต่เป็นการที่ไม่ยอมแพ้ ต้องผ่านการผ่าตัด 2 ครั้ง ครั้งแรก กระดูกนิ้วเท้าแตก ครั้งที่ 2 กระดูกงอกที่ข้อเท้า พักฟื้นและฟื้นฟูตัวเองใช้เวลา ครั้งละ 1 ปีกว่าๆ แต่ยังมุ่งมั่นที่จะเอาชนะใจตัวเอง จนได้เหรียญทองซีเกมส์ตามที่ตั้งเป้าหมายไว้ได้"

การพุ่งแหลนยังให้อะไรกับชีวิตไอมากกว่านั้น โดยเฉพาะการศึกษาจนจบปริญญาโท และปัจจุบันกำลังศึกษาในระดับปริญญาเอก คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี

ณ ขณะนี้ ไอ จริยา กำลังเก็บตัวอยู่ที่สมาคมกีฬากรีฑาแห่งประเทศไทย เพื่อเป้าหมายต่อไป ซึ่งรวมถึงซีเกมส์ปลายปีนี้ เพื่อป้องกันแชมป์ และทำลายสถิติซีเกมส์ให้สำเร็จ