ทำความรู้จักเงือกสาว ออย “เสาวนีย์ บุญอำไพ” ผู้ไม่ยอมแพ้ต่อคำดูถูก

เงือกสาวจากสมุทรปราการเธอรู้จักกับกีฬาว่ายน้ำตั้งแต่อนุบาล 2 เพราะต้องไปรอพี่สาวฝึกหลังเลิกเรียน ด้วยความเป็นเด็กอยากมีเพื่อนเล่นระหว่างรอพ่อกับแม่มารับ จึงตัดสินใจขอคุณพ่อเรียนว่ายน้ำด้วยอีกคน หลังจากนั้นเธอก็เริ่มรู้สึกหลงใหลจนกีฬาว่ายน้ำเข้ามาเป็นส่วนนึงของชีวิต จุดมุ่งหมายและความฝันหนึ่งเดียวที่เธอมีก็คือการก้าวขึ้นไปติดทีมชาติไทย แต่กว่าจะคว้าเหรียญครั้งแรกให้แก่ตัวเองได้ก็ต้องผ่านอะไรมาเยอะพอสมควร วันนี้ Stadium Th จะพาไปทำความรู้จักกับนักว่ายน้ำสาวผู้ที่ไม่ยอมแพ้คนนี้กัน

จุดกำเนินเงือก

เชื่อว่าหลายๆคนในวัยเด็กจะพบเจอประสบการณ์เดียวกันก็คือหลังเลิกเรียน จะหากิจกรรมหรือกีฬาเล่นระหว่างรอผู้ปกครองมารับกลับบ้านไม่ต่างจาก ออย “เสาวนีย์ บุญอำไพ” 

“ในตอนนั้นหนูต้องนั่งรอพี่สาวเรียนว่ายน้ำ เบื่อๆอยากมีเพื่อนเล่นด้วยกัน เลยตัดสินใจขอคุณพ่อเรียนไปด้วย อาจจะเพราะว่าในโรงเรียนของหนูตอนนั้น จะมีแค่กีฬาว่ายน้ำชนิดเดียว ที่เปิดให้เด็กเรียนต่อที่โรงเรียนได้หลังจากเลิกเรียน เลยเป็นกีฬาที่ฮิตใครๆก็ส่งลูกมาเรียน ประมาณนี้ค่ะ” 

หลังจากนั้นไม่นานเธอก็ได้ไปแข่งเตะขาที่ต่างประเทศในตอนประถมได้ที่ 4 กลับมา ออยเล่าให้ฟังว่าในช่วงเวลานั้นความสุขคือการได้ออกไปเล่นกับเพื่อนๆตามประสาเด็กน้อย ถึงแม้เธอจะไม่ได้เหรียญกลับมาแต่สิ่งที่ทำให้ใจฟูสุดๆหลังจากนั้นก็คือการได้ของเล่น

ล่าฝันด้วยการติดทีมชาติ

จากการพูดคุยระหว่างสัมภาษณ์กันมา และได้ถามถึงความฝันของเธอว่ามีสิ่งอื่นอีกรึเปล่า ที่ยังอยากทำแล้วยังไม่ได้ทำ แต่สิ่งที่ได้กลับมาก็คือเธอบอกว่า “ไม่มีเลยค่ะ ความฝันหนึ่งเดียวของหนูคือการได้ขึ้นไปมีชื่อติดทีมชาติไทย เพราะตั้งแต่ตอนเด็กๆที่เริ่มว่ายน้ำ หนูก็ตั้งเป้าหมายไว้ว่าสักวันจะทำมันให้ได้ เห็นพี่ๆที่เค้าทำได้ก็อยากจะทำให้ได้แบบเค้าเหมือนกัน”

“หนูเป็นคนมองทีละสเต็บ เพราะว่าปัจจุบันหนูยังมีความสุขกับการเป็นนักกีฬาว่ายน้ำอยู่ เลยยังไม่ได้มองหาสิ่งอื่นๆเข้ามาทดแทน”

และเราได้ถามต่อถึงคนที่เธอมองเป็นไอดอลอยากจะดูเป็นตัวอย่างในตอนนั้น 

“มีอยู่ 2 คนค่ะ ที่หนูชื่นชอบมาเฝ้าดูพี่ๆมาโดยตลอด คนแรกก็คือพี่อุ้ม “ณัชฐานันตร์ จันทร์กระจ่าง” อดีตนักกีฬาว่ายน้ำทีมชาติไทย ในตอนเด็กหนูเห็นพี่อุ้มแล้วรู้สึกว่าทำไมพี่เค้าว่ายเร็วจัง เทคนิคดี ตอนนั้นได้ยืนข้างพี่อุ้มและได้ถ่ายรูปคู่ คือหนูดีใจมาก ปัจจุบันพี่อุ้มมาเป็นโค้ชที่คอยดูแล หนูยิ่งดีใจเข้าไปใหญ่ที่มีโอกาสได้ว่ายกับพี่อุ้ม”

“อีกคนหนึ่งก็คือพี่จอย “เจนจิรา ศรีสอาด” พี่หนูย้ายเข้ามาสโมสรก็ได้เจอกับพี่จอยตอนนี้สนิทกันเลยค่ะ เป็นรูมเมทหนูเวลาไปแข่ง พี่เค้าก็จะคอยแนะนำเรื่องการซ้อม การกิน และให้กำลังใจทั้งพี่อุ้มและพี่จอยคือคนที่คอยซัพพอร์ตหนูทุกอย่างเลยค่ะ” 

การรับมือกับความกดดันผ่านโซเชี่ยล

การเล่นกีฬากับความกดดันถือเป็นสองสิ่งที่ตีคู่ขนานกันมาโดยตลอด เพราะบทสรุปของการแข่งขันนั้นจะต้องมีผู้แพ้ผู้ชนะอยู่เสมอ ซึ่งหลายๆคนจะมีวิธีการรับมือกับความกดดันระหว่างการแข่งขันตามทัวร์นาเมนต์ในแบบฉบับของตัวเอง อย่างออย ก็มีประสบการณ์กับเรื่องนี้ที่คอยสอนตัวเธอเองเช่นกัน

“การแข่งขันซีเกมส์ ที่ฟิลิปปินส์ค่ะ ในช่วงเช้ารอบคัดเลือกหนูว่ายได้ที่หนึ่ง หลังจากกลับมาทุกคนก็จะเข้ามาแสดงความยินดีและมั่นใจว่าการแข่งชิงเหรียญในรอบต่อไป หนูต้องคว้าเหรียญทองแน่ๆ ซึ่งตอนนั้นหนูก็รู้ตัวเลยว่ายังรับมือกับความกดดันหรือความคาดหวังจากคนอื่นๆได้ไม่ดี ซึ่งคำตอบก็มาเฉลยในวันนั้นเลยค่ะ หนูว่ายไม่ได้เพราะเครียด สุดท้ายก็พลาดเหรียญไปในครั้งนั้น”

แต่มาในปีนี้เธอได้ปลดล็อคให้กับตัวเองคว้าเหรียญเงินประเภทเดี่ยวได้ครั้งแรกในชีวิต จากการหาวิธีรับมือกับความกดดันได้จาก “หนูปิดโซเชี่ยลในวันที่แข่งไปเลยค่ะ ไม่รับรู้ข่าวสาวอะไรทั้งนั้น อยู่กับตัวเองจริงๆเหมือนเราได้โฟกัสกับสิ่งที่ทำอยู่ แล้วผลจะมามาเป็นยังไงก็โอเคเพราะหนูทำดีที่สุดแล้ว พอหลังจากจบการแข่งขันค่อยกลับมาเปิดโซเชี่ยลอีกทีค่ะ”

แรงผลักดันจากคำดูถูก

“ก่อนหน้านี้หนูประสบอุบัติเหตุจากการลื่นที่สระว่ายน้ำ ข้อเท้าหัก ทำให้ร่างกายต้องใช้เวลาพักฟื้นและหลังจากกลับมาทุกๆอย่างก็ไม่เหมือนเดิม ความเร็วสถิติก็แย่ลงไป จากที่ทำได้เท่านี้ก็กลับว่ายช้ากว่าเดิมไปเยอะมากๆ จนหลายๆคนพูดว่าหนูคงไม่สามารถกลับไปอยู่จุดเดิมได้อีกแล้ว มากสุดคงได้เท่านี้แหละ”

หลังจากนั้นเธอก็บอกตัวเองว่าจะสู้อีกครั้งต้องกลับไปอยู่จุดเดิมให้ได้ จนได้พิสูจน์ในทัวร์นาเมนต์ซีเกมส์ที่อินโดนีเซียที่ผ่านมา จากการคว้า 1 เหรียญเงิน 2 เหรียญทองแดง พร้อมกับทำลายสถิติก้าวข้ามผ่านโซน 28 วินาที ในท่ากรรเชียง 50 เมตรคนแรกในประเทศไทย พร้อมทำลายสถิติประเทศไทยเดิมของตัวเองอีกด้วย

“วันนั้นที่หนูโดนดูถูก หนูเกือบจะเลิกว่ายน้ำไปแล้วค่ะ แต่ติดตรงที่ว่าหนูดันเป็นพวกไม่ชอบโดนดูถูกว่าทำไม่ได้ ก็เลยฮึดสู้อีกครั้งจนมาถึงวันนี้ ก็ต้องขอบคุณทุกคำพูดเหล่านั้นมันทำให้หนูก้าวข้ามมาได้และก็รู้สึกดีใจมากๆที่ทำมันสำเร็จ”

เอเชียนเกมส์ครั้งที่ 2

ใกล้เข้ามาแล้วสำหรับมหกรรมกีฬาสุดยิ่งใหญ่อย่างเอเชียนเกมส์ ซึ่งการแข่งขันรายการใหญ่แบบนี้มั่กจะเป็นรายการที่นักกีฬาไทยฝันอยากจะลงทำการแข่งขันเงือกออยก็คือหนึ่งในนั้นเช่นกัน

“ครั้งนี้เป็นเอเชียนเกมส์ครั้งที่สองของหนูค่ะ ครั้งแรกจำได้ว่าติดไปกับทีมเพราะว่ารุ่นพี่ที่เค้าคัดติดเป็นตัวหลักเกิดอาการบาดเจ็บกระทันหัน หนูเลยมีชื่อไปติดแทน ตอนนั้นก็ดีใจมากๆเพราะยังเด็กอยู่ด้วย ตอนที่โค้ชโทรมาบอกหนูกรี๊ดเลย แบบไม่ได้คิดว่าตัวเองจะติดไปกับทีมด้วย ส่วนครั้งนี้ติดด้วยตัวเองแล้วค่ะ (ยิ้ม หัวเราะ) จะทำให้เต็มที่ เป้าหมายอยากติดไปถึงรอบชิงเพราะว่าเคยไปแล้วครั้งนึง ก็อยากทำให้มันดีขึ้นค่ะ”

ภารกิจของเธอยังไม่จบเพียงเท่านี้ เพราะมีสองทัวร์นาเมนต์ศึกใหญ่ที่กำลังจะเริ่ม โดยรายการแรก ชิงแชมป์โลก World Aquatics Championships 2023 ในวันที่ 14 - 30 กรกฎาคม 2023 ณ เมืองฟุกุโอะกะ ประเทศญี่ปุ่น ปิดท้ายศึกใหญ่แห่งปีอย่าง เอเชียนเกมส์ 2022 ที่หางโจว ประเทศจีนนั่นเอง